Kicken!!! deel 2 - Blues Brothers

Geen enkel rotje, geen potje, geen pijlen, geen knalerwt en zelfs geen sterretje. De Polletjes, toch echt nog wel in de vuurwerkgevoelige leeftijd, deden er dit keer niet aan. De afgelopen acht jaar waren ze er maar druk mee. Maanden van tevoren werd bedacht welk vuurwerk er gekocht zou worden, zoveel mogelijk moois voor zo weinig mogelijk geld, ze sliepen wekenlang bijna niet van de vuuoorpret. Met Grote Pol naar de vuurwerkwinkel en alles vast uit de verpakking, bijna eroverheen kwijlen en los in de doos gooien. En dan tot diep in de nacht staan afsteken om de hele voorraad weg te werken (driehonderd babypijltjes kosten bijna niets en het is een heel werk om die een voor een af te steken). 31 december was een dag waarop de Polletjes voortdurend in en uit liepen. Om gek van te worden. 'Oud en nieuw' was hun lievelingsdag, vertrouwden ze me twee jaar geleden nog toe.
Dit jaar solliciteerde Kunstpol bij de vuurwerkhandel, als loper, want verkopen mag nog niet als je vijftien bent. Loon: het overgebleven vuurwerk verdeeld over alle medewerkers. Gelukkig was de handelaar al voorzien van werkwillige puberjongens. Zaterdagavond werd deze winkel overvallen, compleet met messtekengedoe. Sjonge, wat was ik blij dat Kunstpol daar niet rondliep.
En tot een uur of twee op oudjaarsdag was Kunstpol nog van plan wat vuurwerk te kopen, maar Studiepol praatte het hem uit zijn hoofd. Met dat geld kun je namelijk veel beter andere dingen kopen. Militaria. Bijvoorbeeld.
Ik noem maar wat.
Een volkómen willekeurig voorbeeld.
Not. (Mensen, hun hobby loopt echt gierend uit de hand.)
In plaats van het gebruikelijke gedoe met rotjes en vuurpijlen klusten de Polletjes op oudjaarsdag. Ze verfden Kunstpols kamer op gebroederlijke wijze zo'n beetje wit. Daarbij heerlijk meezingend met een cd'tje van de Blues Brothers. 's Avonds nog brak Studiepol zijn hoogslaper op zijn kleine kamertje af en verhuisde de hele bups naar de nieuwe jongenskamer. Tot twee uur 's nachts waren ze ermee bezig.

En nu is het dus een enorme puinhoop boven. Op hun kamer, op Studiepols oude kamertje en op onze kamer. Het is een grote logistieke operatie...
Maar mensen wat is het kicken dat
1. de Polletjes dit jaar geen vuurwerk afstaken,
2. ze samen op een kamer willen slapen om voor mij een werkruimte te creeëren en
3. ze zo goed met elkaar kunnen opschieten en grotendeels zelf die kamer helemaal opknapten en inrichtten.