M'n ouwe baas belde. Dat doet ze wel vaker, het is een Beste Baas, maar vandaag was ze helemaal in de gloria. En dat is ze niet zo heel vaak, want druk-druk-druk en werk-werk-werk en toestanden-gedoe-zorgen. Ze begon meteen met een verontschuldiging, want ze zat in het zonnetje de Libelle te lezen. Vaag verhaal: haar moeder wil de Libelle, dus heeft zíj een abonnement, zodat ze 'm dan aan haar moeder kan geven die 'm dan weer de ganse familie doet toekomen. Baas vindt het overigens een enorm tuttenblad, dat dat duidelijk is. Maar ze leest 'm toch.
Maar goed. Baas was in de gloria, want er stond een oproep in, precies wat voor mij. Ik begon zachtjes te lachen. Ze zoeken daar een nieuwe columniste en dat moest ik maar worden. 'Want jij kan zo leuk schrijven, over het dagelijks leven en met humor enzo.' Ik lachte nog wat harder en zei: 'Ik ken zo tien, twintig vrouwen die dat tien keer beter kunnen', maar ze luisterde er niet naar. 'En Grote Pol kan dat ook al zo goed en dan kunnen jullie met z'n tweeën...' Ze zag het helemaal zitten. 'Wie weet wat je ermee verdient!!! En dan moet je niet de hele tijd zo zitten lachen, want ik méén het!' zei ze autoritair - het blijft een baas.
Maar ik kon niet stoppen met lachen, daar op m'n onlibelleachtige balkonnetje met dode plantjes en een krakkemikkig plastic tuinstoeltje. Want ik ben geen Libelletut. Ik schrijf niet over nieuwe mode, culinaire uitvindinkjes en ideale, knappe kindertjes die hockeyen en wiskunde leuk vinden. Over gezellige gezinsuitjes naar verwegge plaatsen, over restyling van slaapkamers en ambitieuze werkplannen.
Ik schrijf het liefst over niets. Over mislukkingen, onzekerheden, flaters en puisterige puberale pesterijen. Over m'n rondje door het bosje achter het huis, over het rechttoe-rechtaan zwembad met een blik bejaarde badmutsen drie kilometer verderop, over ons oude krakkemikkige huurflatje en over vreemdetaalspreekangst.
Daarover willen Libelletutten helemaal niet lezen. Toch?
35 opmerkingen:
Ik vind dat jouw oude baas en de mijne helemaal gelijk heeft dat ze je gebeld heeft! Zulke colums zou ik nou wel weer lezen!!!MK
juist zulke colums zijn leuk om te lezen
Ik ben het eens met je baas: schrijven zet ik!!
ik bedoel: zeg ik
Gun de Libellelezers ook de kans om te genieten van je schrijfsels!
( ik lees de Libelle helemaal niet, maar waarom zouden Libellelezers niet mee mogen genieten van wat jij allemaal schrijft???)
Doen!!!
Ellen
Ik zou je meteen aannemen als ik de hoofdredacteur van Libelle was. Dus je Beste Baas heeft helemaal gelijk.
Je krijgt in ieder geval leuke collega-columnisten zoals oa Wieke Biesheuvel en Tineke Beishuizen. Zij schrijven zelden tot nooit over de dingen waar jij perse niet over wilt schrijven en die enkele keer dat ze over kleding of mode schrijven is het nooit tuttig!!
Nou, het zou zeer verfrissend zijn: jouw schrijfsels in de Libelle. Heerlijk. Ik zou het blad er zelfs voor gaan lezen. ;-)
Je kan best wat insturen...volgens mij maak je een goede kans!
Niet geschoten is altijd mis!
oe! dat is misschien juist wel net wat de libelle nodig heeft!!!! Gewoon reageren joh!
Gewoon proberen ... hartstikke leuk ... fijne avond ... groets Gerd@
Ik zou toch maar reageren, wie niet waagt wie niet wint, nietwaar? Enne, lees eens een Libelle: de columnisten zijn best oké ;-) Even voor de duidelijkheid: ik ben niet geabboneerd, maar mijn schoonmoeder wel, en van haar krijg ik de Libelle, en ja, dan lees ik 'm dus ook ;-)
Ik zeg: doen!!
Hmm, dat klinkt als die reclame (bleh), maar ik meen het wel!
WEL!!! Was mijn eerste gedachte na die laatste geschreven zin van je ;-)
Joh leuk, gewoon proberen!!
Dit stukje was wel zo grappig dat had het meteen al goed gedaan...
Wat nou puisterige pubers? Ik ken weinig mensen die geestiger zijn dan jouw pubers. Zelf kan je er ook het een en ander van trouwens. Denk je echt dat de mensen die <Libelle kopen alleen maar over styling en restyling willen lezen? De helft woont ook in een huis waar ze het een en ander aan zouden moeten veranderen waar ze het geld niet voor hebben en de andere helft zit ook met pubers (als ouders of grootouders of met herinneringen aan -), al dan niet met puisten. Gewoon DOEN! Je zal zien dat je meteen beroemd en rijk wordt.....
niet doen!!!
want dan heb je geen tijd meer hier te schrijven en in Berlijn kan ik geen Libelle kopen en dan kan ik je schrijfsels niet meer lezen en dat zou ik toch wel heel erg jammer vinden.....
;-)
Jojo
Nou, da´s te zeggen... ik ben een hele echte Libelleteut en ik lees jouw stukjes altijd met heel veel plezier. Dat het allemaal juist vaak gaat over niet perfecte dingen kan een enorme opluchting voor de lezer zijn... Dus doe nou maar, reageer. Alstjeblieft?!
die baas van ons heeft helemaal gelijk.
Waarom zou jij (of wij) moeten beoordelen of jouw stukjes wel of niet bij de Libelle passen? Schrijf een sollicitatiebrief, zet er de URL van je blog in en laat de redactie zelf maar beslissen of ze het wat vinden.
Niet geschoten is altijd mis en fantaseer eens even mee dat het zou lukken, het zou de ideale baan zijn voor jou, je hebt talent, je hebt plezier in het schrijven en het is ook nog eens iets wat je goed kunt doen ondanks je ziekte. Mocht je echt gaan solliciteren, meld het hier dan, dan prevel ik voor je mee...
Aangezien ik geen Libelletut ben, heb ik geen idee wat de lezeres van de Libelle wil lezen (ik kijk 'm zelfs niet in in de kiosk). Maar jouw stukjes zijn altijd erg leuk geschreven! (en dat zegt een Neerlandicus ;-)). Dus... je kunt het allicht proberen. Nee heb je, ja kun je krijgen!
Ik ben een Margriet-tut. Maar overweeg nu heel sterk om dit abonnement per direct op te zeggen.
Dus ik zeg Ja Ja Ja!
Maar gewoon een boek schrijven mag natuurlijk ook ;)
En ik heb sterk het idee dat jij nog wat meer aanmoediging nodig hebt omdat je zelf waarschijnlijk niet kunt geloven dat dat pollengebazel over puisterige pubers gewoon vreselijk geweldig leuk is om te lezen. En herkenbaar ook.
Dus bij deze nog maar es een keer:
Gewoon Doen!!!
Libelletutten willen dit wel lezen!!
Gewoon doen! De wereld is al zo serieus!
Ik zeg ook:doen! Je hebt echt talent. Talent om smeïg te schrijven en het leven door een malle bril te bekijken.
Zelfs mijn vader leest de libelle! misschien snapt hij wel meer van jou verhalen dan al die dingen over nieuwe mode, culinaire uitvindinkjes en ideale, knappe kindertjes die hockeyen en wiskunde leuk vinden. (die heeft hij zelf ook niet...)
Libelle is Neerlands cultuurgoed. Mijn oma las hem al ! Doen.
Gewoon solliciteren. Liefs, Arie.
Doen!! Gewoon doen!! :-) Leuk toch??
ps, wij hebben toch niet dezelfde baas, hè?? *verbaasd*
Ik lees graag jouw blogverhalen en bij moeders thuis ook regelmatig de columns (kunnen we weer over discussiëren enzo)... Dus dat zou voor mij een mooie, handige en leuke manier zijn om het beste van beide te verenigen! Ik zag net al dat je je eraan hebt gewaagd, dus ik wens je héél veel succes! (maar aan het aantal reacties op je bericht blijkt wel dat je nu al >30 fans hebt!) Groetjes Riri
Doen, doen, doen!
hahaha doe nu maar wel want ik heb de libelle wel.. ok hij staat nog op moeders naam die al 5 jaar hemelt.. maar ik sla de mode altijd over hoor.Ik vind best dat jij er in kan !Purperpol is weer eens wat anders dan Anne-wil
Jammer, dat je wat neerbuigend schrijft over degenen die Libelle lezen!
Mirjam, een libelle-abonnee
Een reactie posten