Tranen om een vriendin met een vreselijk zwaar leven, al heeft ze nu wel haar rijbewijs.
Tranen om tegenvallende resultaten in een groep op school.
Tranen om een stomme, lompe actie van een klasgenootje van Luuk op Hyves.
Tranen om wat ik lees op de blogspots van lieve, verdrietige mensen die ik eigenlijk niet eens zo goed ken.
Tranen om een huwelijk dichtbij dat plotseling stuk is.
Tranen om het verdriet van ouders om het verdriet van hun kind.
En tranen om al die pillen die ik moet slikken en die naar mijn idee geen ene moer helpen. Nachten met amper slaap en nachtmerries.
(Dit is voor één dag...)
Er zijn van die dagen dat er alleen maar een heel donker dal is.
En dan midden in de nacht, opeens, weet je het weer: je hoeft niet bang te zijn, de Heer is onze herder. Zo simpel is het. Dán wel.
4 opmerkingen:
Dag,
Ik heb even mijn best gedaan, maar ik kan niet achterhalen of ik je ken of niet. Je leest mijn weblog, dus ergens moet je in de periferie van mijn kennissenkring verblijven. Ik heb net jouw berichten gelezen en begrijp dat het een moeizaam begin van het jaar is geweest. Ik moest het opzoeken, SLE. Dat van die donkere nachten ken ik, om heel andere reden overigens. Klinkt obligaat, maar ik herinner mij op zulke momenten graag psalm 42:
Wat ben je bedroefd, mijn ziel,
en onrustig in mij.
Vestig je hoop op God,
eens zal ik hem weer loven,
mijn God die mij ziet en redt.
En ja, soms helpt het. Hoe dan ook, lees lekker door. Groeten, Supermaver
(trouwens, ik heb wel wat moeite met boekjes als de Ongetemde Man...)
Het lukt weer niet
Lieve schat, vannacht dacht ik aan jouw tranen en dat je zoveel medeleven krijgt dat het jouw zo goed doet, ook ik ben daar erg dankbaar voor.38 jaar geleden huilde je ook je had honger maar moest eerst in bad,tijdens het afdrogen worstelde je onder mijn handen uit protest(?)je gleed als een aal weg viel van de commode kwam letterlijk vertikaal op je koppie terecht, ik kon je met veel moeite pakken we huilden toen samen ik smeekte de Heer laat het a.u.b. goed zijn met mijn lieve meisje. Tot mijn grote blijdschap ging de worsteling verder je had vreselijke honger maar moest toch wel eerst je luier hemd en truitje aan!Eindelijk kreeg je te drinken,toen konden we samen lachen!
Hangt de afzuigkap nog? geniet maar van de mooie rozen, tolken van liefde! Wat heeft Luuk witte voetjes heet en koud wisselbad helpt ook tegen winter voeten moingsholest ik ook op mijn zeventiende
jaar auwww.dan krijg je mooie rode
voetjes! veel liefs, Maomi.
En daar krijg ik dan weer tranen in mijn ogen van... wel heel herkenbaar wat je schrijft, alle dingen die je schrijft herken ik...behalve dat ene, wat me zo ingrijpend lijkt...ik hoef niet zoveel pillen te slikken...
Wat vervelend dat je daardoor ook zo matig slaapt...
En ja, de Heer is onze Herder, amen!
Liefs, Sandra
P.s: en tuurlijk mag je meelezen op mijn blog, bedankt voor je reactie ook, vind ik erg leuk!
En ja, onze kachel is heel leuk he ;-))
Een reactie posten