Maanden geleden alweer vertelde Parapol dat Bob uit Engeland zou komen. Ik haalde mijn schouders op en dacht dat Bob wel zou overvliegen. Maar nu komt Bob echtecht. Bob is een Brit en hij heeft gevochten in the war. In Arabië, wherever that may be. In de jaren zestig. Dus Bob is zelf ook minstens zestig, misschien wel zeventig jaar oud. En nu komt Bob voor de Airbornelandingherdenking. En voor Parapol. Want Bob en Parapol zijn vriendjes geworden. Vanwege hun gezamenlijke belangstelling voor The War. Internetvriendjes.
Bob logeert vijf nachten in een hotel vijf straten verderop en komt woensdag bij ons eten. En hij zal nog wel vaker langskomen, want Bob kent verder niemand in The Netherlands.
U dacht misschien dat ik de gastvrijheid zelve was. Mwah. Daar denk ik zelf anders over. Ik vind het eigenlijk maar niks, dit gedoe. Wel prettig om te zien wat voor vlees we in de kuip hebben, omdat Parapol toch wel heel veel met hem zal optrekken de komende dagen, maar verder zit ik niet te wachten op dit soort ontmoetingen. Een conversatie in het Engels voeren is niet mijn hobby; u weet misschien nog wel hoe spreekangst mij parten speelde toen ik met Parapol naar Hamburg toog.
Ik vind het maar lastig mijn houding te bepalen. Graag ontvang ik deze gast wel in stijl. Wat moet ik bijvoorbeeld koken voor zo'n stranger? Zal ik de goede man een bord boerenkool met worst voorzetten? Of snert? Nee, ik weet het. Balkenbrij. Het wordt koud deze week, dus dat kan toch best? Of heeft u andere suggesties?
En wat doe ik aan? Ik kan van buuf T. nog wel oud-Lunterse klederdracht lenen, dacht ik zo, maar dat is misschien een tikkeltje overdreven. Weet u wat, dan laat ik de klompen achterwege.
Het huis versieren met oranje vlaggetjes is een brug te ver (!), maar ik kan vast nog wel ergens een bosje tulpen op de kop tikken.
Ook het Wilhelmus, achterstevoren desgewenst, kan ik voor Bob gaan zingen, maar ook dat is wellicht wat over the top.
Wilt u mij nu verontschuldigen? Ik ga gauw een lekker koektrommeltje vol Arnhemse meisjes maken en maal ondertussen de polder weer even goed droog met m'n molentje. Anders krijgt Bob natte voeten.
12 opmerkingen:
Ik zou het super vinden als je het Wilhelmus achterstevoren voor Bob gaat zingen!
Enne... snap het wel hoor... zo'n gast waar je niet helemaal mee weet wat je er mee aan moet... sterkte! Komt vast goed!
Toch een engelssprekende Bob in huis!
Paton
Ik snap dat heel goed, van die 'gastvrijheid'; en dan heb ik geen spreekangst, in elk geval niet in het Engels.
Voor de rest snap ik alle aarzelingen heel goed, en ook dat je het toch ook wel fijn vindt om te zien wat het voor iemand is.
Lijkt me voor Parapol dan wel weer heel leuk om Bob in levende lijve te gaan ontmoeten: hopelijk wordt het voor Parapol en Bob wederzijds een goede ontmoeting.
Het is toch niet de bedoeling dat Bob met een parachute uit de lucht komt vallen hè, op de Ginkelse hei... In dat geval zou ik hem iets lichtverteerbaars voorzetten, anders valt het zo zwaar op de maag uh....grond.
Ik lees op nu.nl dat er vandaag stoffelijke resten zijn gevonden van een Britse soldaat, die waarschijnlijk behoorde tot een groep soldaten die op 18 september 1944 is gedropt boven de Ginkelse Heide. Ze zijn gevonden met een metaaldetector, er lagen twee handgranaten bij het lichaam.
Er wordt nu geprobeerd de identiteit van de militair te achterhalen.
In het artikel staat dat het bijzonder is dat dit juist nu gebeurt, enkele dagen voordat op de plek van de vondst honderden parachutisten zullen deelnemen aan een herdenkingssprong.
Wees maar gewoon jezelf, en kook iets wat je goed kan. Wij hebben nogal eens Britten aan tafel, en de Nederlandse pot gaat er best in. Gehaktballen altijd goed.
Ik bedenk net, misschien vindt die man het ook wel eng, bij zo'n Nederlands gezin aan tafel!
Veel plezier,
ada
Ik zit momenteel wat het werk betreft middenin de organisatie van bevrijdingsherdenkingen. Airborne kwam hier natuurlijk ook langs. Toch wel bijzonder hoor dat Parapol zo'n vriendschap onderhoudt. En met dat eten komt het vast goed. Bak pannenkoeken voor hem. ;-)
@ Tineke, ja, dat nieuws was hier al doorgedrongen! Die zoeker had zomaar onze Kunstpol kunnen zijn, die ging er gisteren ook met zijn metaaldetector op uit. Hij heeft overigens wel een rijbewijs gevonden en hij kreeg een tientje vindersloon. Ook leuk.
god save the queeen achterste voren dan??
Dat is behooorlijk indrukwekkend :-)
maar wel superleuk toch??? internationale vriendschappen?
Bob zou denk ik niet blij zijn met natte voeten.....
Good luck ;)
1. converseren: Je zegt meteen bij de kennismaking: haai Bob, aai spiek not engels. En je hoeft verder geen woord meer te zeggen.
2. eten: een of andere Purperpolletjeshatseflats, of anders het menu van Grot Pol van vandaag.
3. kleding: een geruite rok van tweed, een witte blouse met een echte parelketting en daarboven een fraai wollen vest, liefst donkergroen.
Klompen aantrekken heeft geen zin want die worden binnenshuis niet gedragen.
4. versieren: aan elke kant van de voordeur een vlag, rechts de Britse, links de Nederlandse. En uiteraard moet je de rode loper uitleggen.
5. ontvangst: alle bewoners van Huize Pollenstein stellen zich bij de voordeur op en zodra Bob de rode loper betreedt begint het voltallige ontvangstcomité met het luidkeels zingen van de God save the Queen.
Op deze manier kan er niets misgaan, toch? O ja, nog één tip: wees vooral zo veel mogelijk niet jezelf.
Ohw dear, goodluck!
Een reactie posten