De overeenkomst tussen een vouwfiets, een gitaar en een grammofoon

'Is het een vogel? Is het een vliegtuig? Nee, het is Súpergrover!' Daaraan moest ik denken toen Grote Pol vertelde wat er door hem heen ging toen hij zijn cadeau uitpakte.
Het was dus een ouderwetse grammofoon met hoorn, zoals een aantal van jullie al dacht. Ik dacht dat Grote Pol ook wel had gedacht. Grote Pol dácht wel te weten wat hij zou krijgen, maar dat had hij gedacht. Kunt u er nog een touw aan vastknopen? Nee, dat dacht ik al. Sorry hoor.

Ja, ik weet het. Moet 'm nog afstoffen...

Ik kocht dus een grammofoon met hoorn. Een halfjaar geleden hadden we in een kringloopwinkel verlekkerd staan kijken naar zo'n ding, maar we kochten 'm toen toch maar niet. Daar kreeg ik spijt van.
Ik vond het wel een gaaf verjaarscadeau en echt iets voor Grote Pol, dus probeerde ik er alsnog een op de kop te tikken en woensdag lukte dat dus op de valreep. Bij zo'n typisch handelaartje. Had eerst in de meubelen gezeten, zaak verkocht en bij gebrek aan hobby was ie zich bezig gaan houden met oude klokken. Bij de verkoop van zo'n klok had iemand zonder geld hem met die grammofoon betaald, maar de vrouw van het handelaartje wilde nu weer een moderne inrichting en dus zat ie met die grammofoon. Zo'n mannetje. U kent zo'n mannetje ook vast wel.

Omdat ik niet verborgen kon houden dat ik met iets via Marktplaats bezig was en omdat Grote Pol ook al niet op m'n blog mocht komen, vermoedde hij al dat hij een bijzonder cadeau zou krijgen. Hij dacht dus ook al te weten wát hij zou krijgen. En ik dacht dus dat hij wel zou denken aan een grammofoon. Grote Pol dacht echter aan een elektrische gitaar. Hoe hij erop komt, weet ik niet, maar als er iets is wat ik hem nooit zou geven, is dat wel een elektrische gitaar. Die man maakt zó al genoeg herrie.
Toen ik een grote vierkante doos (60x60 cm) voor z'n jarige neus plantte met daarin alleen nog maar de grammofoon zónder hoorn, dacht hij nog steeds aan een gitaar. Een opvouwbare. Grote Pol kán heel onnozel zijn.
Toen zag hij wat ijzerwerk uit die doos steken. En Grote Pol begreep dat het dan dus geen gitaar kon zijn. Wat dan wel? Nou, logisch! Dan moest het wel een vouwfiets zijn. Wat wij met een vouwfiets moeten is me een raadsel. Grote Pol kán soms heel creatieve ideeën hebben die ergens op slaan, maar in dit geval kan ik echt niets bedenken.
Inmiddels was de hoorn ook gearriveerd en begreep zelfs Grote Pol dat hij een grammofoon geoffreerd kreeg. Dat was even een teleurstelling. Hij droomde nog van zoiets:


Inmiddels is hij die teleurstelling te boven en is hij blij met z'n cadeau.

Hij weet ook al wat hij volgend jaar voor z'n verjaardag vraagt: een bijpassende oldtimer.



O. En ik had nog wat leuks beloofd aan wie het goed zou raden. Suus raadde het als eerste en de anderen daarna  deden dat ook. Weet je wat, doe 's gek. Ik stuur Suus, Ellen, Tecla, tisv@nJikkes, Merula, Mrs. T. en Tricky allemaal een dingetje. Mailen jullie mij nog even je adres? purperpolletje@gmail.com