Dikke kans dat hij binnen nu en een paar maanden op kamers gaat. Het zal rust en vooral ruimte geven en heus goed zijn enzo, maar bah, wat een stap alweer. Het lijkt net of zoiets meer zegt over mijn ouder-worden dan over zijn ouder-worden.
Het was toch gisteren nog dat hij met z'n fiets met zijwieltjes door de plassen sjeesde? En dat hij geduldig poseerde voor een foto op dit blog? Moet je nou om komen. Dit blog is Grote Onzin. Allemaal egotripperij van mij waar hij NIETS mee te maken wil hebben.
Gelukkig gaat dit berichtje helemaal niet over hem, maar over mij. Ik word oud, want mijn kind gaat bijna de deur uit en dan ben ik dus niet die jonge moeder meer, die gekke, leuke dingen doet met haar kinderen, en tegelijk heel verantwoord aan het opvoeden is. Ik hoor er niet meer bij. Bij die moeders die bloggen over hun kind dat eindelijk zindelijk wordt, dat viool leert spelen op zo'n ieniemienie-exemplaar, dat trakteert op cakepops. Sterker nog, ik weet niet eens hoe je die dingen maakt. Waarom zou ik dat nog moeten weten? Nee. Ik ben een ouwe taart aan het worden. Ook al loopt er nóg zo'n Polletje door het huis te puberen. En was ik op m'n 39e nog een keer moeder geworden, had dat vast niets uitgemaakt. Toch?
Nee, want de oudste is nu eenmaal de deur uit. Bijna. En hij komt alleen maar terug om z'n haar te laten kortwieken. Door z'n ouwe, gekke moedertje.
9 opmerkingen:
Oh wat leuk, hier hetzelfde liedje!
Inmiddels bijna een half jaar 2 koters het huis uit en echt, ik kan je geruststellen: het went snel en het is héérlijk!
En ja, hier komen ze ook nog terug om hun haren te laten knippen want 'de kapper weet niet hoe ik het hebben wil'... Wat wil een oude moeder nog meer... ;-)
Een nieuwe levensfase! Nieuwe kansen! Ga je toch gewoon gekke dingen doen met jezelf en je man? En ach, voor je het weet heb je een sloot kleinkindertjes... En tot die tijd, vermaak je je best! En je mag altijd gek komen doen met die van mij hoor! Die hebben zo'n oersaaie moeder, die kunnen wel wat vertier gebruiken...;)
Echt, het went
Tja, we hadden het er al over en heus.....het went echt!
Over een paar jaar komen ze thuis met vriendin en kinderen en dan puft oma tegen opa: pfffft....heerlijk.....rust! ECHT WAAR!
O ja, je vorige post is bij mij niet gearriveerd! Verkeerde postbode?
Groet Trijnie
Je was een stuk jonger moeder dan dat ik dat was: ik was bijna 30.
Mijn oudste ging de deur uit toen ze net 18 was, en ze was er helemaal aan toe.
De anderen gingen ook meteen na het VWO.
Ik ben zo'n moeder die daar weinig moeite mee heeft, en zich wel eens heeft afgevraagd of dat nou raar is, dat ik het 'gewoon' vindt: het gaan naar de peuterspeelzaal, basisschool, enzovoort.
Of eigenlijk: 'gewoon' is niet het goede woord: het zijn wel mijlpalen in de ontwikkeling; bij mij overheerste dat denk ik, en daarbij het zien dat mijn dochters er ook altijd wel aan toe waren, als er weer een mijlpaal werd bereikt, dat scheelt misschien.
Ik heb het ook wel mooi gevonden: het uit huis zijn en dan je instellen op de nieuwe situatie, op een andere manier met elkaar in gesprek zijn.
Iedereen is anders, en ik heb van mezelf geaccepteerd dat ik geen traantjes heb gelaten bij de eerste keer naar school, en bij al die andere stappen die mijn dochters al hebben gezet.
En ik wens je vooral veel plezier toe bij het zien volwassen worden van je zoons.
Ja, al die blogs zijn grote onzin.
Maar het schrijft zo lekker van je af hè..
En ja, het was nog gisteren dat die van jou, maar ook die van mij door de plassen sjeesde.
En ja, je bent een oude taart aan het worden.
En eh, nee, het had niets uitgemaakt, op je 39e nog een baby.
Ik heb nog een kabouter hier lopen, maar voel me ook een oude taart.
Zeg,
zullen we samen een keer cake-pops maken?
Haha, Zit in dezelfde levensfase!
Gek he, om niet meer hip en geweldig, maar suf en zo te zijn.
Gelukkig komt er ( als ze even op kamers zitten) toch weer besef: dat moedertje van mij is zo dom, nog niet!En wat hadden we het makkelijk thuis.
Komt wel goed meisje!
Mijn lievelingsmoment in de week is de maandagmorgen, als alle kinderen weer naar school zijn en ik het huis voor me alleen heb; weer rust!
Net als Tinekep blijven mijn ogen droog bij die mijlpalen; ik vond het altijd heerlijk, te merken dat de kinderen alweer wat zelfstandiger geworden waren.
Nu maar afwachten hoe ik dan dat 'uithuisgaan' vind.
Probeer gewoon van die rust te genieten, want de tijd tegenhouden lukt toch niet.
Doei,
Jojo
....en...toffe vent hoor, hoe hij daar staat....met een echte generaal praten; wouw! Je ziet dat hij geniet!
Jojo
Een reactie posten