IWVHB - dag 4 - mooiste zin

De mooiste zin van het jaar 2013 is (huh? is het al 2014 dan?), volgens een ongetwijfeld zeer bekwame jury, deze: Het was dinsdagavond kwart voor acht en een van de laatste dagen van oktober in het roemruchte stervensjaar van de gulden, dat schitterende, harde betaalmiddel met zijn waaier van kleurige biljetten als de staart van een paradijsvogel, dat met goedvinden van de kroon door de directeur van De Nederlandsche Bank verkwanseld werd voor een grauwe eenheidsmunt waar er al zoveel van zijn en die de ‘euro’ wordt genoemd.

Anton Valens schreef deze zin in zijn boek Ont en hij kreeg er de Tzumprijs voor.
Ik lees ook zo vaak mooie zinnen, maar in mijn honger naar het verhaal, sta ik daar dan onvoldoende bij stil. Eigenlijk zou ik Grote Pol dagelijks een mooie zin moeten voorlezen, en hij mij, maar ik lees als hij wil slapen, en hij leest als ik zelf wil lezen, en zo'n goedbedoelde actie levert dan alleen maar knorrigheid op. Och, och, och, wat jammer is dat toch.

Vandaag las ik ook een mooie zin, namelijk deze: De krekel was zo nieuwsgierig naar wat hij nu eigenlijk voelde, ergens binnen in zich, dat hij zich binnenstebuiten keerde om daar achter te komen.
U mag raden wie de schrijver is.

En de zin van de dag:

Mijn truitje, dat zegt ze omdat ze weet dat ik er gek op ben.

It's international book week. The rules: grab the closest book to you, turn to page 52, copy the fifth sentence as your status. Don't mention the title. Copy the rules as part of your status.