Uitgelezen 2019

zaterdag 7 september 2013

Ik moest weer eens wat

Ik moet weer wat van mezelf. Afvallen bijvoorbeeld, maar dat moet ook al van de internist. Dus dat telt niet echt.
Afvallen en fitter worden, dat wil ik graag. Maar ik moet ook wat, want willen is nog geen moeten. Ik wandelde, fietste en Wii-de al behoorlijk wat, dus de wil bleek ook wel uit daden, maar het echte moeten was er dus niet.
Ik keek naar Operatie NL Fit, fijn programma want daarin worden mensen gevolgd die nog veel verder heen zijn dan ik en da's leuk vergelijken, en ik wist het. Ik moet van mezelf een kilometer achter elkaar kunnen hardlopen. Of sukkeldraven, dat is een betere term. Dat is heel wat, hoor, want twee jaar geleden moest ik van mezelf nog vijf kilometer kunnen en dat kan gewoon niet met mijn lijf, mijn ziekte en mijn ik. Kortom, een realistisch doel, al zeg ik het zelf.
Dus heb ik gisteren meteen de koe bij de horens gevat, mijn sportschoenen aangedaan, mijn sportieve zoon met coachervaring opgetrommeld, een fiets met kilometerteller gepakt en ben gegaan. In het donker natuurlijk, op een verlaten weg met een lichte helling bergafwaarts.
Kilometerteller op nul, ademhaling onder controle, spieren opgewarmd en gaan met die Purperpol.
Bij dat televisieprogramma haalde de 'slechtste' 13 meter, de 'beste' 230 meter. 230 meter, dat dacht ik toch echt niet te gaan halen.
En raad eens wat? Het werden er 480! En vandaag, daarnet zelfs (daglicht!) werden het er al 510!
Ik hoor u hier spontaan in applaus en gejuich uitbarsten. Dank u hartelijk, dat doet me goed.
En als stok achter de deur zal ik elke dag hiernaast ergens de afstanden noteren. Kunt u mij van een afstandje volgen. Gelukkig niet van dichtbij, want echt, het is geen gezicht...

12 opmerkingen:

Greet zei

Hippe schoentjes, hoor. Als je nu een foto of liever een filmpje van je plaatst, kunnen wijzelf wel beoordelen of het een of geen gezicht is. Doe het maar gerust, ik ben wel het een en ander gewend.
510 meter sukkeldraven vind ik al heel wat. Ik haal de 200 meter lopen momenteel nog niet. Nog even en de dokter kan heel tevreden zijn over zijn klant en jij over de dokter, eh jezelf. Sterkte en succes ermee.
Overigens, die koe die je bij de horens hebt gevat, was dat een koe van de koetunnel waarnaar je eerst heen gefietst bent, of was het een wildvreemde koe? Het was toch wel een koe, hè, geen stier?

Unknown zei

Hahaha: leuk die zelfspot:)

Ik ga ook weer een poging wagen met hardlopen heb ik wijs besloten.
Van de dietiste moet het, van de psycholoog moet ik onder de mensen komen en ook ik vind dat het wel weer eens actiever mag worden met mij.

Succes. Wish me luck too:)

Inge zei

Die stok achter de deur (dat rijtje rechts) is een goed idee. Je kunt het: ga ervoor!

De Verdubbeldame zei

*applaus* * gejuich* Maar echt! Die kilometer haal je binnen de kortste keren hoor! Ik probeer mezelf ook in beweging te krijgen, maar verder dan een tweewekelijkse zwembeurt kom ik nog niet...

merula zei

ook applaus van mij hoor!

Jacqueline zei

Super dat je weer zo gemotiveerd begonnen bent met hardlopen. Ik zou zeggen, probeer toch niet te veel te denken in afstand maar in tijd. Afstand is totaal onbelangrijk (behalve voor wedstrijdrenners, maar dat zijn de meeste mensen niet), het is tijd waar het om gaat als je aan je gezondheid wilt werken. Hoe snel of ver je rent is echt onbelangrijk. Er is een heel makkelijk trucje om te weten of je te hard van stapel gaat: tijdens het rennen moet je nog een gesprek kunnen voeren met iemand of een liedje kunnen zingen. Als dat niet lukt, ga je al te hard en moet je proberen iets langzamer te rennen/sjokken. Je hartslag moet dus wel omhooggaan, maar niet té hoog worden.

Ik zou als ik jou was gaan trainen op een manier waarbij je het op deze manier opbouwt: 1 minuutje rennen, 1 minuutje wandelen, 1 minuutje rennen, 1 minuutje wandelen, 2 minuutjes rennen, 2 minuutjes wandelen... Zo verklein je de kans op blessures en zo leert je lichaam veel beter om conditie op te bouwen dan wanneer je elke keer één keer rent tot je niet meer kunt en dat is het dan. Misschien eens je huisarts vragen om advies? Misschien kan hij je verwijzen naar zo'n speciale sportschool met begeleiding, mijn ouders gaan ook naar zo'n sportschool, daar lopen allemaal fysiotherapeuten rond die heel goed begeleiden en die snappen dat jouw lichamelijke situatie om een rustige aanpak vraagt.

Purperpolletje zei

@Greet: een foto of filmpje? AMMEHOELA TROELA!!!!
@ Moira: zet 'm op!!!
@ Jacqueline: naast deze uitdaging doe ik ook keurig wat jij schrijft, hoor. Dit is puur een, wellicht onverstandige, krachtmeting om te kijken of ik vooruitgang boek. Ik ren nooit hard, overigens. Sukkeldraf, amper harder dan lopen. Ik heb een tijd o.b.v. een fysiotherapeut gefitnesst, maar ik werd gék van alle prikkels daar. Nee, dan liever lekker wandelen, fietsen, af en toe zwemmen en van lantaarnpaal naar lantaarnpaal (of elke tweede, derde etc.) rennen /lopen. En ik zing de hele tijd Constant heeft een hobbelpaard....

Anoniem zei

SUPER!!
lekker verder draven!
Als ik een keer een bus probeer te halen, dan zit ik erna zekers 10 mn. te hijgen in die bus....!
Doei,
Jojo

Nicole zei

Goed hoor maar een tip, koop echte loopschoenen want anders heb je er zo een nieuw probleem bij (lees zere voet, knie of heup).

Lies86 zei

Alle tips hierboven en evy downloaden (kunnen je zoons vast wel fixen voor je) gaat vast helpen! Goed bezig!

Fokelien zei

APPLAUS! Goed joh, hou vol!

Jacqueline zei

Oké dan, goed bezig!