Omdat ik wat te vieren had, wilde ik de mannelijke Pollen mee uit eten nemen. En toen rustte de zware verantwoordelijkheid op mij om zélf een restaurant uit te kiezen dat zou voldoen aan onze uiteenlopende smaken. Dat werd helemaal niets. De Polletjes willen altijd vooral Veel Vlees, Grote Pol en ik willen liever kwaliteit dan kwantiteit. Een restaurant dat hierin voorziet kon ik binnen een straal van zo'n 10 kilometer niet vinden.
Ik koos dus maar voor Tapasia, een Chinees restaurant dat bijvoorbeeld ook aan sushi doet. Daar mag je per persoon vijf keer vijf hapjes bestellen. Dat is best wel heel veel. Dus waarschuwde ik de Polletjes om niet te veel en te zwaar te bestellen bij die eerste ronde. Ik koos voor sushi, zij kozen voor Vlees. Veel Vlees.
Bij de tweede ronde koos ik voor een soepje, gewokte groenten en wat Pekingeend. Polletje-op-kamers koos voor vier keer spareribs en één keer babi pangang, Thuisblijfpolletje voor de vreemde mix van puddingbroodje, bami goreng, aardappelsmileys en twee keer kip-in-vreemd-sausje.
Bij de derde ronde herhaalde zich dit patroon, maar dan zonder het vieze puddingbroodje en met nóg meer babi pangang. Voor alle 146 overige gerechten haalden de carnivoren hun neus op.
Bij de vierde ronde konden Grote Pol en ik nog wel wat lekkers op, maar de Polletjes zaten tjokvol hun acuut darmgewoel te bedwingen.
De vijfde ronde lieten we aan ons voorbijgaan. Die tijd besteedden we om onze jongens een wijze les te leren.
Maar ik vermoed dat het de volgende keer precies zo zal gaan.
2 opmerkingen:
Wat een prachtig verhaal, verstand komt me de jaren zullen we maar zeggen. Erg leuk om te lezen. Groetjes El
Heel goed aangepakt. Het is zo'n beetje hetzelfde als met drank. Als je je hart uit je lijf kotst en een kater hebt van Maastricht tot Roodeschool dan denk je nog wel even na voordat je weer los gaat. De harde kern bijt door natuurlijk, maar de rest past beter op.
Een reactie posten