Aan de gang

Project: gang
Doel: harmonieuze, professionele uitstraling
Middelen: behang en verf
Uitvoerders: Grote Pol en Purperpol: schuren en verven, vrijwilligers: behangen, Polletjes: bijkomende werkzaamheden
Planning: 1 week herfstvakantie.

Ik was in een zeldzaam ijverige en energieke bui. Zeker de helft van mijn lange to-dolijstje had ik op mijn eerste herfstvakantiedag al weg kunnen strepen, dus vond ik dat ik tijd over had. Ik pulkte eens aan het behang in de gang en hé, het liet toch zomaar helemaal los! Nou ja, zeg. Wat naar nou toch, dat lelijke, vieze, beschadigde behang dat er in een hoekje wat los bij hing, dat moest er dus nu wel helemaal af.

Toch kwam het goed uit, want al tijden wilde ik de gang een wat professionelere uitstraling geven. De klanten voor Stap op komen door die hal naar mijn praktijkruimte en het geel, paars en rood spatte mijn gespannen bezoekers toch wel erg toe. Rustige, harmonieuze kleuren moesten er op muur en deuren komen.

De volgende dag stonden Grote Pol en ik in de verf- en behangwinkel die kleuren uit te zoeken, tussen de 529.976 mogelijkheden. We vergaten spontaan Ons Doel. We zijn namelijk kleurverslaafd. We waren net een komisch duo, u had ons moeten zien.
Grote Pol ging voor geelachtige tinten, ik vond het niks. En ik wilde ook geen blauw. Rood en paars waren we net aan het wegschuren, dat was ook geen optie. Aan groen dachten we niet en voor grijs zijn we allergisch. Dus namen we uiteindelijk staalkaartjes beige en bruin mee en een proefrolletje viesgelig behang.
Thuisgekomen kwam ik tot inkeer. Dit was afschuwelijk, dit wilde ik niet.

Lang verhaal kort. We kozen voor wit behang en twee tinten oranje voor de zeven te behandelen deurposten (met een boel hoekjes en randjes) en de vijfenhalve deur die ons piepkleine halletje telt: de voordeur, kolenkastdeur, wc-deur, trapkastdeur, meterkastdeurtje, keukendeur.

Het was afschuwelijk. Ik moest verven, want dat kunnen de mannelijke Pollen niet. Maar ik kon niet lang omhoog kijken, i.v.m. die duizeligheid uit mijn vorige berichtje. De dure, echt goede verf vlekte wat en pakte de eerste laag slecht en de muren waren broos en met grote gaten. De gang was een gribus, een zooi, een puinhoop.
Wat een fijne herfstvakantie was het. NOT. En die andere helft van mijn to-dolijstje was (is...) nog lang niet weggewerkt.

Toch zetten we door, we vonden vrienden die wel wilden behangen en na een week was het af.

een filmpje over de complexiteit van de deurposten met mijn originele zware, bekakte stemgeluid

En toen vonden we het toch niet mooi. De muren zijn hagelwit, da's fijn, maar het oranje is wel heel oranje en niet professioneel. We nemen de tijd om eraan te wennen of om te bedenken welke kleur de deuren gaan krijgen, want de deurposten ga ik dus absoluut niet nog een keer schuren en schilderen. We denken aan koningsblauw of olijfgroen, met gouden, zwierige letters erop. Maar dat zal wel weer niet professioneel genoeg zijn. Staan we in de winkel en kiezen we voor lavendelpaars met gele stippen, wat ik u brom.

De kleuren op de laatste foto kloppen het best met de werkelijkheid.