Intensieve, geheime inter-Europese samenwerking was nodig om te bewerkstelligen dat ik vorige week een vervroegd verjaarscadeautje kreeg. Geld van een Zwitserse bank was er zelfs mee gemoeid. Achter mijn rug om werden snode plannen gesmeed en via een myriameterslange U-bocht kreeg ik uiteindelijk een Geheimzinnige Doos van de postbode. Na het allesverhullende papier van het geheel te hebben gescheurd had ik een ingenieuze dekmantel in handen. Een doos van een Eng Medisch Apparaat, een glucosemeter of iets dergelijks. Nadat ik doorhad dat het maar een afleidingsmanoeuvre betrof, opende ik dapper de doos en vond deze tas daarin. De financierder (gulle gever) belde me daags tevoren, een schimmig internationaal telefoongesprek, om me psychisch voor te bereiden op de komst van dit geschenk. De zender, tevens de maker, gaf achteraf blijk zich enorm verkneukeld te hebben om dit complot.
Inmiddels heb ik bijzonder genoten van de capaciteit, de kracht, de uitstraling en de mogelijkheden ervan en is hij/zij gepromoveerd tot bibliotheektas.
5 opmerkingen:
Jij bent ook een mooie, de snode plannen zijn voor 100% in het buitenland gesmeed hoor. Gelukkig mocht ik er ook weet van hebben. Die doos - ik dacht wel dat je er iets van zou zeggen - zat om de insulinepomp van onze oudste. Zulke doosjes zijn altijd mooi om te bewaren voor postpakketjes. Of surprises. Of beide. Veel plezier met je bibliotheekboeken(tas)!
Een originele tas! zo iets heeft denk ik niemand, daar hou ik van!
maomi
p.s. is het wel een tas?
Leuk zeg, doet me ook aan vroeger denken... toen had je die tassen ook!
Ik heb er ook ooit nog eens zo een gehad, maar toen waren de pijpen korter.
Je vond mijn tas, die Karien had gemaakt, zo mooi...dus...en zo heb je toch nog een gerecycled cadeautje gekregen!! Ellen
Een reactie posten