Ik loop door het bos met mijn knalrode jas aan. In de verte nadert een enge man met een bullebak van een hond van minimaal anderhalf meter hoog. De hond blijft staan en kijkt naar mij. Ik kijk niet naar de hond, want daar ben ik dus bang voor. Bij het passeren zegt de man: 'Ik dacht: daar komt Roodkapje aan.' Ik zet mijn gebruikelijke sprookjesachtige glimlach voor dit soort gelegenheden op.
Drie meter verderop bedacht ik dat ik meteen had moeten antwoorden: 'Ja, maar dan is de vraag wie dan de wolf is.'
7 opmerkingen:
:-))
Hij wilde jou vast voor zijn denk ik; zelfkennis...;-)
Je had ook kunnen vragen :is dat de wolf?
Is het niet gevaarlijk, alleen in dat bos? al zal het ook genieten zijn, de blaadjes zijn nog niet allemaal gevallen he?
maomi
Helaas, een ad rem antwoord schiet je vaak te binnen als de situatie voorbij is
Haha...je ziet er ook echt uit als Roodkapje! Maar zo alleen in het bos is niet zo verstandig hoor....er lopen vast allemaal enge mannen met enge honden!
Je hebt toch 4 beschermheren in huis??
groet Trijnie
Oh, ik weet hoe dat is: ik ben bang voor grote honden en mij valt pas veel later het juiste antwoord in :-) en oh ja, ik heb ook een rode jas
John 'o Mill verwoorde dit verschijnsel al eens heel aardig in een van zijn rijmpjes:
De beste twistgesprekken zijn die, welke IK en IK graag voeren,
Daar ik dan direct die grote bek, zo mieters weet te snoeren.
Een reactie posten