Uitgelezen 2019

donderdag 15 november 2012

Te laat komen als therapeutisch middel

Hmpf. Had ik me toch gecommitteerd aan het volgen van een soortement Ondernemen-voor-dummiescursus. Gefinancierd door het UWV, dus kreeg ik best wel een Heel Duidelijke en Consequente brief thuis, met data en plaatsen en tijden en gelegenheden en Regeltjes. Iets over fulltime inzetten en op tijd komen en erger nog: niet komen is Streng Verboden. En zelf een lunchpakket meenemen, ook dat nog.
Maar ik had er zin an. Ik wilde wel eens weten welke verborgen ondernemersvaardigheden ik in mijn diepste krochten stiekem toch ergens ontwikkeld heb. En floep, de lacunes in mijn profieletje wilde ik huphup vlugvlug gauwgauw opvullen met nieuw verworven skills.

Te laat komen is voor mij geen optie. Nooit kom ik te laat. Ik slaap nog liever een nacht niet, dan dat ik te laat wakker word. Ik rij ook nooit door rood, ook niet als het op straat uitgestorven is, ik steek zelfs mijn hand uit als ik thuis de bocht neem naar de wc.
Dus. Kwam. Ik. Toch. Te. Laat.

Want ergens ooit in een ver ver verleden had ik een plattegrondje gezien met een kruisje. Daar was de cursus, dus. En ik dacht dat kruisje te herkennen als de hoge flat bij de HEMA in mijn geboren-en-getogenwijk. Het heette ook nog IJsselburcht en ik vond het vol-ko-men logisch dat die enorme onneembare  toren de IJsselburcht himself was. Dus liep ik daar vrolijk heen. Regelrecht en zelfverzekerd. En keurig op tijd. Maar die vesting bleek geen ingang te hebben. Je kon d'romheen lopen en ergens bij een Occupyachtige instantie voor Vrede op de Globe op het raam kloppen, dan kwam d'r wel iemand, stond er op een kladderig briefje. Dus liep ik d'romheen en kwam er een Occupyachtig typetje met lange haren en een vreselijk duurzaam T-shirt mij Peace&Love wensen en De Weg wijzen. Want hij wist wel waar die cursus was, hij had 'm zelf ook gevolgd. Nou. Dat kon je wel zien. Echt een succesvol ondernemer. Ik vond het een veelbelovend teken.

Het was inmiddels de afgesproken tijd. 9.45 uur. Tijd voor thee en koffie, waarna om 10.00 uur het Feest kon beginnen kon, als tenminste iedereen was binnen. Ik liep in de gewezen richting en was eigenwijs. Dit was tenslotte mijn geboren-en-getogenwijk en ik weet het altijd beter. Ondertussen foonde ik toch ook Grote Pol paniekerig. Die jongen zit altijd achter de computer, behalve wanneer het nodig is. Dus hij deed de computer aan en stuurde mij nog even met een kluitje in het riet, want zijn computer heeft net als ik opstartproblemen.
Ik sloeg nog wat andere richtingen in en panikeerde nog wat verder. Hartslag omhoog, ademhalingsfrequentie gelijk aan die van een bange vogel, blaren op mijn voeten (had die leuke laarzen aangedaan voor een vlotte eerste indruk) en realiseerde me dat ik die ochtend mijn deodorant vergeten was en ik een synthetisch floddergevalletje droeg waarin klotsende oksels zo'n heerlijke voedingsbodem kunnen vinden.
Grote Pol googelde met moeite het goede adres en wees me de juiste richting, ik maakte 180 graden rechtsomkeert en liep er nu zó heen. Struikelde gigantisch op de trap want van d'agitatie en d'opwinding was ik ook mijn motorische controle verloren en viel het vergaderzaaltje met hoogrode konen binnen. Het was ruim over tienen.

Ik hoorde die dag voor de 3582e keer dat mijn perfectionisme me in de weg zit. Dat ik die lat niet altijd zo hoog moet leggen.
Voor mij was te laat komen een goede les. Ik bleek nog prima te kunnen functioneren die dag, zelfs met mijn armen continu dicht tegen mijn lichaam geklemd, i.v.m. de geuren uit de okselszones, niemand was boos op me en het UWV krijgt dit natuurlijk nooit te horen.

11 opmerkingen:

merula zei

zo wie weet wat dit je allemaal nog meer gaat brengen....
Hoe dan ook ik heb weer gelachen en heb er wat nieuwe woorden bij geleerd zoals 'occupyachtig typetje','verworvenskills',
'floddergevalletje'en 'd'opwinding' om er maar een paar te noemen.

Greet zei

Wat zal jij in de zenuwen gezeten hebben. och arme jij!
Heb jij je hand nooit gestoten tegen de muur bij het uitsteken ervan, als je thuis de bocht neemt naar de wc? Ik zie het al helemaal voor me, alle Pollen die in Huize Pollenstein hun hand uitsteken als ze, om welke reden dan ook, naar links of naar rechts afslaan. Moet het bezoek het ook doen?

Anoniem zei

Haha, wat een grappig verhaal weer!!
Groetjes, Josine

Anoniem zei

heerlijk herkenbaar :)

Kaatje zei

Haha! Nou, het vervolg van je beginnende ondernemerschap kan alleen maar beter worden :-)
Ik steek nog net niet mijn hand uit in huis, maar doe wel mijn knipperlicht aan bij elke bocht in een al dan niet volkomen verlaten parkeergarage (maar ik rijd dan wel weer eens door rood, uhh, oranje natuurlijk).

Jet zei

Hahaha! Ik zit hier te schateren!
Maar vooral om de herkenbaarheid, want te laat komen in combinatie met mijn persoontje: dat bestaat natuurlijk niet!

Mevrouw Blommekes zei

Geweldig sappig verteld! Smullen!

Inge zei

Ik kom ook altijd mooi op tijd, zo ook bij de gynaecoloog, alleen jammer dat ik op de verkeerde locatie was ....

Mrs. T. zei

Je kunt altijd nog cabaretière worden. ;-)

Josh zei

och wat zal jij je in het zweet hebben gezenuwt, lastig zo'n op tijd kom verlangen. nu maar genieten van de rest van de cursus :)

Anoniem zei

En op de 'echte' Ijsselburcht niet verdwaald? Als ik ergens de weg nooit kan vinden is het daar wel. een bijna onneembare vesting vind ik het.
Dat het jou wel gelukt is zegt in mijn ogen wel wat over een zekere kwaliteit..;-)