Uitgelezen 2019

vrijdag 7 juni 2019

Verbinding, deel 1 - over moestuin en oom

Op mijn vorige blogje over de Boekenkast reageerde Clarien van Moeskers Moestuin zo:

Ik moest er hard om lachen, temeer omdat ik me de afgelopen maanden zeer intensief bezig heb gehouden met lezen. De Polletjes hebben lezende ouders. We lezen ons suf. Grote Pol verdient zelfs geld met het lezen van kinderboeken. In theorie zouden de kinderen in zo'n gezin dus ook een verhoogde kans op leesliefhebberij hebben. 

In ons geval dus niet. Tot nu toe, dan. Andere zoon heeft trouwens wel weer een schrijfliefhebberij. Hij publiceerde een stukkie in het plaatselijk sufferdje.

Maar nóg grappiger is: ik heb de afgelopen maanden het ganse blogarchief van Clarien doorgelezen. Per dag een paar stukjes. Ze schrijft zo ontzettend leuk, motiverend en aansprekend. Ben zelfs mijn eigen mini-moestuin op het balkon begonnen. Dus het komt door Clarien dat ik hier steeds maar niks schreef! Met die moestuin gaat het, zoals u ziet, nog maar zo-zo, la-la, maar ik hou vol!

Maar wat nóg leukerderder is: door Clariens blog legde ik een Verbinding. Het duurde even voor het kwartje viel, maar nu is het dan ook zover...  Ik leg het even uit.
Wie haar blog kent, weet dat ene Willem vaak uitgebreid op cultureel-historisch verantwoorde wijze reageert op haar schrijfsels. Die man heeft een enorme feitenkennis als het bijvoorbeeld om Drenthe, civiele techniek en landbouwgewassen gaat. Daarbij een fenomenaal geheugen en een groot associatievermogen. En die Willem, waarvan ik eerst dacht dat het maar een bemoeierig, betweterig mannetje moest zijn, en waarvoor ik later juist bewondering kreeg vanwege dat olifantengeheugen en die fenomenale feitenkennis, blijkt mijn eigenste oom te zijn! (Die overigens nu en dan ook op mijn schrijfsels reageert.) Pas toen hij begon over mijn tante, de zus van mijn vader, ging er eindelijk een lampje branden en begon ik met nog meer interesse al die lange reacties van hem te lezen en kwam heel wat meer van hem te weten dan ik al wist...
En mijn geluk kon niet op toen ik eergisterochtend zelfs een zeer recente foto van hem zag op het blog van Clarien: 

foto gepikt van Moeskers Moestuin

Aangenaam nader kennis te maken, oom Willem, en de groeten aan tante Sis! Geen idee hoe ik dat in het Drents moet zeggen...

4 opmerkingen:

Wieneke zei

Ik ben ook een trouwe fan van Clarien en ook van jouw ome Willem ;-) Ze weten allebei heel erg veel en schrijven ook erg leuk.

Sanne zei

wat ben ik jaloers dat jullie allemaal 'ome Willem' tegen mijn vader kunnen zeggen ;-) #trotsedochter Mooi geschreven! #trotsenicht

Clarien zei

Wat vreselijk ontzettend leuk! Ik ben er gewoon sprakeloos van! En ook door de complimenten!

......... (sprakeloos)

En dan die Willem. Zomaar de oom van Purperpolletje. Goh. Nooit gedacht.

Willem zei

Sanne, mijn dierbare troel, jij mag me aanspreken zoals je graag wilt, maar bedenk wel dat je tot nu toe gebruik gemaakt hebt van een aanspreekvorm die jij alleen met je broer deelt. Erg uniek dus.
Lydia, Drenthe is mijn geboorteprovincie en op een boerderij heb ik mde eerste 20 jaar van mijn leven doorgebracht. Dan pik je wel het een en ander op. Ook als er weinig boerenbloed door je aderen vloeit. En wat de civiele techniek aangaat; daarin ben ik het overgrote deel van mijn werkzame leven, mijn brood verdient en heb dat gedaan in veel facetten ervan. Alleen de natte waterbouw is voor mij een tamelijk onontgonnen gebied.
De tekst op het T-shirt zegt dat je Drents tegen me kunt praten (kuj-kun je) Als je Drents tegen mij had moeten praten had er gestaan "... moej (moet je)...." Persoonlijk had ik liever de tekst gehad "Tegen mij maj (mag je) Drèents proten". Dan had het er in de Nedersaksische variant gestaan waarmee ik opgegroeid ben. Maar troost je, het Nederlands heb ik in de loop van de tijd ook aardig onder de knie gekregen en voorshands ziet het er nog niet uit dat ik last krijg van mijn knieën.