Er komt een stoer knulletje van een jaar of 5 de literaire boekhandel binnenstappen. Zijn vader volgt. Het jongetje ziet een grote wenskaart in het rek staan. 'Zullen we deze voor mama kopen? Kijk er staan vlindertjes op papa zullen we die voor mama kopen? Mama houdt van vlindertjes en dan kan ik er bloemetjes bij tekenen en dan schrijf jij erbij Gefeliciteerd zullen we dat doen, papa?' Inmiddels is het jongetje langs de kassa gelopen, heeft de kaart op de toonbank gelegd en is verder naar het kinderboekenhuisje gelopen. Pakt een boek, gaat zitten lezen en is stil. Papa mompelt iets en loopt linea recta naar de verkoper.
'Ik zoek een spannend, nieuw boek, heeft u dat?' De verkoper weifelt. Vraagt om meer informatie, een specifieke schrijver.
'Gewoon... Tja. Uhm... Een dík boek... Ja, ik lees geen boeken, maar mijn vrouw wel.' Ze lopen langs de tafel met nieuwe, dikke, spannende boeken. 'Karen Slaughter, ja, dat heeft ze weleens gelezen.' De verkoper laat de nieuwe van Esther Verhoef zien en de knoop is binnen een minuut doorgehakt. Dik, nieuw, spannend, helemaal prima. En laat die Kruistocht in spijkerbroek voor 2,50 maar zitten.
Terwijl de verkoper het boek inpakt, het is een cadeautje, betaalt de vader, zet de kaart terug in het rek en plukt zijn zoon uit het boekenhuisje. 'Kom mee, we hebben een boek.' Hij geeft zijn zoon een hand en loopt naar de kassa. 'Dan maak ik er nog een tekening bij van bloemen en vogeltjes en vlindertjes en dan plakt mama die in het boek en dan zetten we er ook nog gefeliciteerd bij en ik teken er ook vissen bij en taart want het is feest en....' ratelt het jochie onverstoorbaar verder. Vader neemt in het voorbijgaan het ingepakte boek in ontvangst en beent de zaak snel uit.
7 opmerkingen:
Oh , wat erg !
Zo’n versierde kaart is zo waardevol !
Wat sneu voor dat kind... Zag je die blije oogjes, bij het idee dat hij zijn moeder heel erg blij kon maken met een kaart met vlindertjes... Ik mag niet oordelen want ik weet de achtergrond niet, mss had vader geen geld genoeg om die kaart ook nog is te kopen en maken ze thuis een prachtige zelf gemaakte kaart voor Mama.. <3
Niet zo leuk dat hij de wensen van zijn zoontje zo negeert zeg....
Ach, wat jammer. Maar ja.... je weet de achtergrond natuurlijk niet. Soms zijn de dingen toch heel anders dan je denkt. En er zijn erg veel ouders die nooit kinderen hadden moeten krijgen. Dat ook.
Wat ontzettend jammer! Hopelijk zijn er ook betere vader-zoon momenten.
Ik zou als mama veel blijer worden van vlindertjes van mijn zoon dan van vlindertjes op een gekochte peperdure kaart. En ik word best blij van papa's die kopen waar ze voor kwamen en de hele dure reut aan verkoopdingsels laten voor wat ze zijn. EN die netjes de kaart terugzetten in het rek. Zoonlief klinkt ook helemaal niet genegeerd als ik eerlijk ben. Hoe verschillend kun je hetzelfde zien he?
Ik denk meteen: arm kind. En: arme mama. Geef mij maar zo'n schitterende kaart i.p.v. een dik boek (hoewel...?). Maar: oefenen in het opschorten van mijn oordeel - o ja, dáár moest ik nog mee oefenen.....
Een reactie posten