21/272 Een afscheidscadeau

Aan ons muziekinstrumentarium is gisteren een bijzonder instrument toegevoegd: een zinken gitaar. Polletje-op-Kamers beloofde me een tijdje geleden al een verrassing, maar die kwam maar niet. PoK houdt zich eigenlijk altijd wel aan zijn beloftes, maar houdt er zo zijn eigen tijdsplanning op na. Die hield deze keer verband met een opdracht op zijn technische opleiding, ze mochten iets met zink en lastechnieken doen en hij kreeg er een 9 voor. Sorry, dat laatste meldde ik alleen uit trots.
Dat het uitgerekend een gitaar werd, heeft alles te maken met PoK zelf. Twee jaar geleden nog maar leerde hij van Grote Pol de basisakkoorden en al snel kon PoK beter spelen dan Grote Pol zelf. Hij speelde zoveel, dat we er gék van werden. PoK heeft nogal de neiging bepaalde dingen grondig aan te pakken. Hij speelde bij wijze van spreken dag en nacht.
Ik ben benieuwd hoe zijn huisgenoten dat na vier weken PoK vinden...
Wij hebben in elk geval er weer iets artistiekerigs bij in ons interieur, dat niet bij nacht en ontij wil oefenen. Ik ben er blij mee.

Een leuke bijkomstigheid is dat Jongste Broer ooit in zijn middelbareschooltijd een houten gitaar bouwde. Hij moest iets origineels verzinnen om een bloemstuk op te maken, hij deed de tuinbouwschool. Uiterlijk lijken Jongste Broer en PoK flink op elkaar en nu ook nog deze toevalligheid, da's frappant, vindt u niet?










Dit is dag 21 van 272 dagen dagboek-op-Purperpol.