Uitgelezen 2019

zondag 6 oktober 2013

Het allerallerhandigste en eenvoudigste opruimsysteem

Vroeger was ik een enorme rommelkont, vond mijn moeder. Elke keer weer was mijn kamer een puinhoop, vond mijn moeder. Opruimen vond ik vreselijk. Behalve als het klaar was, dan genoot ik wel even, een halve dag of zo,  van de orde en structuur die dat opleverde. Maar dat liet ik niet aan mijn moeder merken, want dat hoorde niet.

De Polletjes hebben géén opruimsysteem, vind ik. Ze zijn enorme rommelkonten en hun kamer is een puinhoop, vind ik. Opruimen vinden ze vreselijk. Behalve als ze klaar zijn, dan genieten ze wel even, een halve dag of zo, van de orde en structuur die het oplevert. Maar dat laten ze niet aan mij merken, want dat hoort niet. 

Ik word steeds geordender. Er zit zowaar structuur in mijn systemen en ik vind het heerlijk om nu eindelijk mijn administratie op orde te hebben en te houden. Ik ga het zowaar leuk vinden.
Enthousiast vertel ik aan tafel over mijn deelname aan D'ruitdaging. Elke dag een spannend mailtje met een opdracht: ruim één laatje op, check alle pennen en potloden en gooi weg wat het niet meer doet, pak de medicijnvoorraad aan. De punten die ik daarbij scoor, houd ik bij in een Excelbestandje. De opdracht van vandaag, ruim je inbox van je privémail op, was niet aan mij besteed, dat had ik net nog gedaan. 

De Polletjes halen hun neus ervoor op. De puinhoop blijft. Mijn aansporingen, aangeboden hulp en suggesties motten ze niet. Mijn waarschuwingen, dreigementen en geboden horen ze aan, ze ruimen de allerergste doorns in mijn oog op en daar blijft het bij. Ze zien het probleem ook niet. Hun systemen zijn waterdicht, nooit zijn ze iets kwijt, behalve als ze van mij moeten opruimen, dat verstoort het overzicht alleen maar.
Polletje 2 doet zijn waterdichte systeem uit de doeken:
De spullen die ik nodig heb, leg ik op de vloer.
De spullen die kapot moeten, leg ik op de vloer.
De spullen die weg moeten, leg ik op de vloer.
De spullen die kapot kunnen maar heel moeten blijven, leg ik op mijn bureau dat op de vloer staat.
De spullen die waardevol zijn, zet ik in mijn vitrine en die vitrine staat op de vloer.
De spullen die geheim zijn, leg ik in mijn bed en dat bed staat op de vloer.
Geld leg ik in mijn bed dat op de vloer staat.

10 opmerkingen:

Mevrouw Williams zei

Ik doe ook mee en mijn gezin vindt het ook onzin. het lukt ze prima zo...jaha..dus ik liep vanochtend de jongste zijn kamer in en bedacht het is hier wel netjes..juist omdat ik er vorige week door heen ben gegaan...

Anoniem zei

Leuk systeem!!!
Ik merk ook hoe ouder ik wordt hoe minder erg ik het vind dingen op te ruimen!!!
Jojo

Greet zei

Een prima systeem van Polletje 2.
Inderdaad, als je gaat opruimen, kun je niets meer terugvinden.
Van wie zouden ze dat niet-opruimen eigenlijk hebben?
Laadje?

Greet zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
clair1991 zei

Hej Purperpolletje... wij zijn ook zo aan het opruimen gegaan... de deur naar de zolder doorgebroken zodat we er weer op kunnen.. en als je dan ziet wat er allemaal van die zolder afkomt... dozen vol en zakken.. ook nog spullen van onze Janneke...toch gaat het meeste gewoon weg. Kost even moeite maar ik heb al die spullen al die jaren al niet gemist. Diepe zucht...

Redeker zei

zo te lezen is de vloer heel handig met opruimen! ;-)

Mrs. T. zei

Hahahahaha! Hoeveel vierkante meter heeft hij tot zijn beschikking?

Gwennie zei

*schater* Waterdicht zeg ik!

Inge zei

Ooit gaan mijn jongens uit zichzelf opruimen. Hoop ik.

Anoniem zei

Waarschijnlijk gaan jongens ineens zelf denken zodra ze de deur uit gaan. Ik had bedacht dat ze daar eerst een okee-predicaat voor moesten hebben, ik kan ze toch niet laten verwilderen? Maar dan heb ik ze tot hun 30e. Dan blijf ik tot mijn 60+ voor ze strijken? Nee. Klaar is klaar, het ontwerp is in beginsel goed ( 10 vingers en tenen), ik heb het allemaal een keertje voorgedaan en dan benutten ze hun vloer maar naar believen. Arie.