Uitgelezen 2019

dinsdag 18 juli 2017

MJK 1 en 2: Blote beelden en dure auto's

Vorige week kochten we museumjaarkaarten. Tussen 2012 en 2015 hadden we ze ook, maar op een gegeven moment werden we een beetje museummoe. Nu hebben we er wel weer zin in. We waren in Den Haag, waar de musea voor het oprapen liggen, dus dat kwam mooi uit. In vier dagen 'deden' we vijf musea. Ik ben van plan om op geheel purperpolliaanse wijze telkens verslag te doen van onze bevindingen en vandaag kunt u dus wat lezen over de twee eerste musea die we bezochten.

1. Beelden aan zee, Scheveningen
Normaal: € 15,-, wat ik het waard vond: €4,-

In dit museum  is momenteel een tentoonstelling van Zhang Dali, hij werkt met wit marmer. Erg mooi, vooral de naakte mensen die ik niet op de foto zette. Uit zijn beelden en andere kunstuitingen spreekt het mededogen dat hij heeft met de Chinese arbeider uit de onderklasse.



Verder in dit museum allerlei oefenbeelden in de gipsotheek. Echt leuk om doorheen te wandelen.



Ook in dit museum stuitten we op geblabla en gewauwel: zie de tweede alinea.


Dit is het bijbehorende beeld:



Wat zou ik wel in huis willen hebben?
Zo'n wand met geglazuurde tegels zou ik dus wel in huis willen hebben, want ik hou van heel veel kleur..



Normaal: €14,50, wat ik het waard vond: €10,-.

Dit is typisch een museum waar we zonder mjk nooit heen waren gegaan, maar waar we wel van genoten hebben. We stapten in een wereld die bizar contrasteert met de onze. Wijlen vader en levende zoon Louwman exposeren in een gigantisch groot, clean gebouw hun privécollectie auto's. 250 stuks om precies te zijn. De puissante rijkdom spat er vanaf, tegenover de Pollen die vergeleken hiermee maar armzalige sloebertjes zijn. Liepen we daar op onze afgetrapte sandaaltjes en slobberige T-shirtjes. Gelukkig hoefden we geen parkeergeld te betalen (€5,-), want we kwamen op de fiets. Hadden we nu een auto van meer dan veertig jaar oud gehad, was het ook gratis geweest. Hadden we 'm ook nog voor de deur mogen parkeren.  
Ik heb echt helemaal niets met auto's, maar de compleetheid van de collectie (van postkoets tot racemodelletjes van McLaren), de bijzondere verhaaltjes erbij, het leerzame karakter (ik weet nu eindelijk wat cilinders doen!), de ambiance, de dure, vreemde, extravagante, wanstaltige, idiote en ook eenvoudige modellen, de met een plumeau en stofdoek gewapende autopoetsers en de cultuurbotsing met huize Pollenstein maakten het tot een bijzondere ervaring. 
Toch een aanrader!


deze kan niet varen, maar wel rijden. 





Deze is echt waanzinnig bizar. Een of andere rijke Schot wilde de Indiase elite shockeren. Liet een gigantische zwanenauto maken, met enge lichtjes achter de ogen van de zwaan, uit de snavel kon de chauffeur stoom laten ontsnappen etc. etc. Heeft er een ritje mee gemaakt, maar de bevolking werd er doodsbenauwd van. Paniek, chaos. Werd ie van de weg gehaald en verkocht aan een maharadja.

En welke ik wel mee naar huis zou willen nemen? 
Ik kan niet kiezen...
Deze eenpersoons-tor:

Of deze, kan ik nog een passagier meenemen:

1 opmerking:

Willem zei

Geef het grif toe; de kans dat ik een automobielmuseum zal bezoeken is uiterst klein. Een auto is een uitermate gemakkelijk vervoermiddel, maar verder heb ik helemaal niks mee.
Maar ik vermoed dat jij in het museum 'Beelden aan Zee', gedachteloos langs de geel gekleurde betonwand bent gelopen en dat het vele denkwerk, voorafgaand aan de uitvoering, jou geen tel heeft beziggehouden. Waarschijnlijk omdat je zo in beslag genomen werd door de prenten die er op artistiek verantwoorde wijze aan opgehangen zijn.
Wat ik me van het museum herinner is dat het op een prachtlocatie gelegen is en dat er uitermate behulpzaam personeel rondloopt. Maar ik was er ook niet als museumbezoeker, maar als inspecteur die de genoemde betonwand moest controleren en inspecteren.