Uitgelezen 2019

vrijdag 28 april 2017

Het enige recht van de vrouw...

Een paar weken geleden kon u hier meedoen aan een prijsvraag waarmee u een echte Purperpolvaatdoek kon winnen. De echte winnares komt uit Servië en vond het bezwaarlijk dat ik zoveel portokosten zou moeten betalen, dus kreeg een ander de prijs. Een paar andere lezers wilden ook een vaatdoekje en met alle liefde haakte ik ook voor hen een doekje. Ik vroeg hen een foto van hun aanrecht-met-vaatdoekje terug en die foto's zijn wel heel leuk om hier ook te laten zien. Wat een leuke en vooral nette aanrechten hebben de dames!

Hier het aanrecht van winnares Ipie:

Ria wilde ook graag een doekje: 

Ook Zeeuwse mama vroeg en kreeg er een. Ziet u dat ze de ramen niet gelapt heeft? En dat voor een Zeeuwse, die doen dat toch altijd elke dag?

                                              


Franca breit al een tijdje vaatdoekjes en wilde wel ruilen met mij, al sloeg de twijfel later flink toe:


Vriendin Ineke was zo brutaal om om pannenlappen te vragen. Grijze. U kent mij misschien al lang genoeg om te weten dat ik dat maar saai vind... Maar toen ik ze kwam afleveren zag ik dat ze ook pannenlappen van een andere vriendin kreeg en die zijn veel leuker en netter. Een beschrijving daarvan vindt u hier. 

Wijzelf hebben een ouwe keuken die de verhuurder niet wil vervangen. Ik probeer er maar tevreden mee te zijn. Maar het een en ander nodigt niet uit om er iets moois en nets van te maken.
De mannelijke Pollen wassen hier af, op hun manier, en ik denk het nooit voor elkaar krijgen om leuke bloemetjes, schalen met groente en fruit of iets anders decoratiefs op het aanrecht te krijgen, langer dan een paar uur. Hooguit een aardewerken zeeppompje (maar dat raakt steeds verstopt).

Hier ziet u dan ons aanrecht. Met het vaatdoekje dat Franca voor me breide. Een foto van vóór de afwas, zo ziet het er hier meestal uit, tot mijn schande, maar de mannelijke Pollen zitten nergens mee. En de foto van na de afwas die natuurlijk niet reëel is, want de kruiden staan buiten en het blikje met thee en het snoeppotje staan normaal op de vensterbank. 



Wie weet inspireren bovenstaande foto's me en ga ik toch proberen er wat mooiers van te maken.

Er mist nog één aanrechtfoto. Die van mijn ouders. Ik haakte ook voor mijn moeder een doekje, maar dat ligt hier nog omdat ik het steeds vergeet te geven. 

4 opmerkingen:

jezebelle zei

hallo,
ik kreeg van lieve Franca een prachtig vaatdoekje als geschenk en toen het helaas vorig kerst kapot ging omdat er een "brol" theelichtje opstond en bijna
mijn hele huis in brand vloog!!Kreeg ik van die schat 2 ! nieuwe ! opgestuurd!
nu hoor ik je hersenen "kraken" in brand ??? jaaah ik vind die prachtige doekjes zo mooi die gebruik ik niet als vaatdoekjes maar die liggen in de woonkamer op mijn antieke dressoir-kast ....veels te jammer om mee te poetsen ...
het is mijn mooiste kast en de enige kast die uit een "echte "winkel komt,
geschenk van mijn schoonouders,nooit zet ik er nog theelichtjes op en nooit
koop ik nog theelichtjes met een houder van plastiek!
de jouwe zijn erg vrolijk dus ik denk dat men al afwassend aan zonnige plaatsen denkt en liedjes van Bob Marley zingt...
lieve groet Jezebelle

Franca zei

Het beloofde aanrecht foto blogje!
Wat gezellig al die vrolijke doekjes op heel verschillende aanrechten.
En netjes...zeg Polletje, je denkt toch niet dat mijn aanrecht altijd zo netjes blijft hè.
Maar ik blijf het proberen, kwestie van stug volhouden.
Dank je wel voor deze gezellige post!
groetjes, Franca.

MeMaree zei

Wat een supergezellig blog. Ik hou wel van een kijkje in al die huishoudens. Hoewel ik zelf ook graag mijn huis tuin en keuken op orde heb, besefte ik laatst dat ik me het meest thuisvoel in doe-maar-normaal-dan-doe-je-al-gek-genoeg-huishoudens. Dus misschien is je interieur zo gek nog niet ;-)

Ipie zei

Aanrecht was speciaal voor hou opgeruimd hoor ��
Meestal zit er een rode kater op, die best wel weet dat dit niet mag....