Dat is ook zo. Bijna. Er zijn nog wat dingetjes blijven liggen. Vooral op culinair terrein, want de drie P's blijven favoriet, ik schreef er vroeger ook al over.
Maak je een overheerlijke quiche met zoete aardappel en bloemkool, vragen ze om Pannenkoeken.
Van lasagne boordevol heerlijke groenten en verse kruiden van het balkon eten ze maar een klein stukje, Pizza uit de diepvries (zonder noemenswaardige groente dus) wordt verslonden.
En aardappel eten ze heus wel, in de vorm van Patat, of gebakken met veel fritessaus. En in de stamppot. Maar dan wel normale, traditionele stamppot. Met wortel of boerenkool. En Vleesch. Veel Vleesch. Geen geëmmer met een ratatouille met die andere P's Paksoi, Pastinaak en een Paddenstoelenragoutje. Twee lichtpuntjes: Paprika, dat lusten ze rauw. En ons oudste Polletje eet fruitsalade. Jawel.
Ik heb de hoop opgegeven dat ze ooit met smaak zullen mee-eten van onze vitaminerijke edoch lekkere menuutjes.
Hun lange tanden negeer ik zoveel mogelijk;
hun stilzwijgend zuinig accepteren van onze verantwoorde vegetarische maaltijden waardeer ik; zogenaamd vallen de minieme porties die ze al analyserend en selecterend opscheppen me niet op (het zijn sterren in het omzeilen van champignons en aanverwante artikelen);
slik nog eens als het jongste Polletje 's avonds laat nog even naar buiten gaat (= naar de snackbar);
ik wil niet weten hoe vaak Polletje-Op-Kamers voor zichzelf kookt (nooit) en wat hij eet als hij niet bij ons mee-eet (noodlessoep, stokbrood, pizzabroodjes).
Ik doe water bij de wijn en bak hamburgertjes, koop kilo's paprika's, kies voor veilige groenten en vermijd spruiten, aubergine en meer van dat soort Vreselijks. Kortom: ik doe werkelijk erg mijn best.
Maar aan onze eettafel heerst pas echt een feestelijke stemming bij kip, patat en appelmoes. O, en fritessaus.
Zou het ooit nog goed komen?
Hun lange tanden negeer ik zoveel mogelijk;
hun stilzwijgend zuinig accepteren van onze verantwoorde vegetarische maaltijden waardeer ik; zogenaamd vallen de minieme porties die ze al analyserend en selecterend opscheppen me niet op (het zijn sterren in het omzeilen van champignons en aanverwante artikelen);
slik nog eens als het jongste Polletje 's avonds laat nog even naar buiten gaat (= naar de snackbar);
ik wil niet weten hoe vaak Polletje-Op-Kamers voor zichzelf kookt (nooit) en wat hij eet als hij niet bij ons mee-eet (noodlessoep, stokbrood, pizzabroodjes).
Ik doe water bij de wijn en bak hamburgertjes, koop kilo's paprika's, kies voor veilige groenten en vermijd spruiten, aubergine en meer van dat soort Vreselijks. Kortom: ik doe werkelijk erg mijn best.
Maar aan onze eettafel heerst pas echt een feestelijke stemming bij kip, patat en appelmoes. O, en fritessaus.
Zou het ooit nog goed komen?
 |
| Lijfspreuk van de Polletjes |
8 opmerkingen:
Ben bang van niet. Pas als ze zelf kinderen krijgen.
;-) Nog meer nieuws van het kookfront! Soms benijd ik mensen met "kinderen" niet, maar troost je: het duurt nog maar even, dan kunnen jullie samen aan de lekkere en verantwoorde maaltijden...
Nee, dit gaat vast niet meer veranderen. Hier ook 1 dochter die letterlijk alles eet, probeert en lekker vindt, en 1 die als groenten sla en boontjes lust, graag gebakken aardappelen met een stukje vlees eet. Ach, t is niet anders , het komt allemaal goed.
Ja hoor...komt goed...echt! Onze eerste twee meiden waren ook echt draken met eten hoor...oei oei oei...nu kan ik er om lachen maar de wanhoop stond mij echt weleens nabij. Nu hebben ze hun eigen stekkie...geen kamer meer maar een appartement met een echte keuken waarin je lekker kunt koken. En zie...hun kooktalent is aangesproken. En ze koken gezond! Ze proberen uit, ik mag mee eten en ik verbaas mij over al het gezonde eten wat op tafel komt. Onze tweede zei laatst steeds minder vlees te willen eten... Het zit 'm dus in de keuken ;)...als ze die hebben...een fijne oven, een gasfornuis en een schone ruime koelkast...dan kun jij weer rustig ademhalen ;) Groetjes Petra
Ik ben zo blij dat de dames hier gewoon alles eten wat we koken. En dat er nooit gemopperd wordt. En ja heus, ze houden ook het allermeeste van patat, pizza en pannenkoeken. Maar ook van spruitjestaart, een chorizoschotel of nasi.
Echt, geloof me: eens komt het goed en zul jij van je stoel vallen van verbazing !!
Oudste zoon is 26 en woont op zichzelf. Lust bijna niks.
Toch word ik soms wel blij van zijn aankopen: bloemkool en worteltjes eet hij rauw, sla, sperziebonen, komkommer, tomaten en fruit, veel fruit....
Het komt heus nog wel goed....
Ja, leuk is anders, maar het komt vast wel goed. Ik was - lang geleden - ook een verschrikkelijke eter vroeger. Wijlen mijn moeder werd er wanhopig van, maar ach.... het is allemaal in orde gekomen toen ik voor mezelf ging zorgen. Toen werd het een sport om verantwoord én lekker eten te maken. Ik sloeg er zelfs een beetje in door :-)
Een reactie posten