Mensen, het gaat niet zo goed met mij. Nou ja, eigenlijk gaat het best wel goed, vooral omdat ik absoluut wil dat het goed gaat, en omdat er zo goed voor me gezorgd wordt, maar ondertussen, ondertussen...
Maar omdat u dit via een wereldwijd web leest, heb ik niet zo'n zin om alles wat er dan niet zo goed gaat op dat netwerk te gaan slingeren.
Het heeft te maken met bijna twee jaar ziektewet, dreigende afkeuring (afkeuring - dat wil je toch niet willen? wat een rotwoord), bezuinigingen, economische crisisgedoe, inkomenszorgen, slapende mensen, linkse hobby's en gewoon al heel lang niet weten waar ik nu eigenlijk aan toe ben. En ondertussen nog met veel plezier, genoeg energie en voldoening vijftien uur per week op school aan het werk zijn. Dat ook nog. Oeps. Heb ik toch een boel verraden.
Als ik het hier zo intik, vind ik het toch ook weer héél wat.
't Is weer hoog tijd dat ik weer wat emoties toelaat. U (en ik ook) moet begrijpen dat dat kan: van binnen rustig en vredig zijn, maar tegelijk ook emoties van verdriet toelaten. Ik dacht vroeger, heel lang geleden, dat dat niet kon. Maar nee hoor, het kan best. Normaliter.
Het lastige is dat ik m'n dag niet heb. Moe. Dus ik zit al snel te janken, terwijl ik dat dus echt niet wil en nodig vind. Ik ga dus maar een dom klusje doen. Afstoffen. Moet ook nodig gebeuren en af en toe een traan erbij, dat poetst zo lekker schoon.
Dus dat ga ik nu doen. En dat met die vijgen, dat bewaar ik even. Voor de volgende keer op dit wereldwijde web.
Trouwens. Vijgen, dat klinkt al bijna net zo vies als af-ge-keurd. Dus nee. Dat was dus sowieso al niet zo'n fijn plan.
17 opmerkingen:
Hè, jesses, dat klinkt niet zo goed allemaal.. Maar goed plan dat je je tranen even laat lopen. Als je dat niet zou doen gaan ze zo vast zitten, met alle gevolgen van dien. Sterkte met alles, hoor! Kop op!
gossie, waarom wil je niet huilen en vind je het niet nodig om te huilen? Ik vind altijd dat het zo oplucht. Huilen.
Anyway: sterkte.
Lekker janken als je janken moet. Je kan het zelf wel niet willen en/of nodig vinden maar daar gaat het niet om. Het is gewoon nodig.
de rust komt, de moelen waar je nu inzit is verschrikkelijk...
Jeetje janken mag hoor janken moet eigenlijk. Wens je sterkte met alles. Nou en vijgen met slagroom is jammie jammie hoor wel allebij vers natuurlijk .....
Laat maar gaan, wij luisteren wel, daar zijn we toch voor? Sterkte!
Een virtuele knuffel van mij. Je bent een superdapper mens.
Wat moet dat moet, dus zeuren mag, het is tenslotte jouw blog hè!!
Lastig is het om het www niet teveel in te gaan en toch eerlijk te blijven. Dank je wel voor je tranen vandaag, maakt mij ook weer een beetje "gewoon".
En natuurlijk heel veel sterkte!
knuf!
Ik doe ook maar even een duit in het zakje: er mag gelachen worden, er mag gehuild worden! Waarom zou de ene emotie wel mogen en de andere niet?
Om het met André van Duin's woorden/liedje te zeggen: Laat die tranen lekker stromen!
http://youtu.be/Sin3GgBsVhc
http://youtu.be/EZOi4Cq0hGg
Beroerd is het, en dat wil je je nou net niet voelen, toch?! Je slaat je er wel doorheen. Sterkte!
hè, getverdegetverderrie! Met huilen raakt je (veel) meer stresshormoon kwijt dan met zweten en plassen, dus laat gaan die ouwe zooi! Die traanbuizen moeten ook wat te doen hebben; anders staan/hangen ze maar wat te verdrogen....!
Gewoon janken. Tranen laten rollen totdat je er fysiek moe van wordt. Dan een dutje, en fris en fruitig weer op staan.
Een dikke virtuele knuffel.
laat ik nou ook net toevallig de hele ochtend hebben lopen janken. bij mij helpt http://www.youtube.com/watch?v=GgHl0QqUxvU en http://www.youtube.com/watch?v=8r92A7ndnZk
hou je haaks xx
knuffeldeknuf xxx
Meissie toch....ben ik hier al een poosje niet geweest, blijk ik ineens als "ramptoerist" binnen te vallen....
Ik vind dit naar om te lezen. Ik las de eerste regels van je laatste logje en wilde eerst teruglezen. Ik ga nu weer terug naar je laatste logje en hoop daar te leze ndat het beter met je gaat
*knuf*
Een reactie posten