DWZI een stel wilde Schotse hooglanders

... op ons fietspad. Leuk, hoor. Je moet ze met rust laten en niet te dichtbij komen, maar wat doe je als je er echt niet langs kunt? Juist. Wachten. Heel lang wachten.
Ze keken behoorlijk woest, dus deden we net of we ze niet zagen. Die schattige beesten die ik op kleuterwijze tekenflanste lijken er eigenlijk helemaal niet op...

Kijk voor meer DWZI hier!
En kijk hier nog even of je een prijs gewonnen hebt bij de Grote PPP...

De ultieme jongensoepsvoeding - tip 1. Hoe krijg ik mijn puber (op zijn eigen kamer) aan z'n huiswerk?

Stappenplan.
Begin bij 1.
Eindig bij 4.

1. Vraag het gewoon: 'Ga je nu je huiswerk maken? (Succes? ideaal kind. Zeer waarschijnlijk geen puber)
2. Zeg het dringend, gebruik een ik-boodschap: ik wil dat je nu ... (Succes? idem als bij 1)
3. Spreek je (hoge) verwachtingen uit: ik verwacht van jou dat je ... (Succes? idem als bij 1 en 2)
4. Zet de Mattheus Passion (ongeacht de tijd van het kerkelijk jaar). (Succes? Gefeliciteerd. Geen succes? Ga meezingen / neuriën. Nog geen succes? Hopeloos geval.)

En nog even dit: deed u mee met de Grote PPP? Een week of wat geleden alweer? Check in het berichtje hieronder of u ook een prijs gewonnen hebt.

De Grote PurperpollenPrijzenParade - het is zaliger te geven dan te ontvangen

Hier dan eindelijk de uitslag op de Grote PurperpollenPrijzenParade. Helaas voor de prijswinnaars is het nog altijd zaliger te geven dan te ontvangen! Dus, wow, wat voel ik me zalig, nu...

Bijna al m'n spulletjes kan ik aan jullie kwijt en ik hoop echt dat jullie er wat aan hebben. Ik zal maar niet zeggen hoe er verloot is, tóestanden en gedoe en gestuntel enzo, maar het is echt heel eerlijk gegaan... (iets met kop en munt en dobbelstenen en Grote Pol als assistent (hij vindt dat jullie hem dankbaar moeten zijn...))

Ik heb vreselijk medelijden met de verliezers, maar, schrale troost: ik win ook nooit wat... En nog een troost: ik ben alweer spullen aan het verzamelen voor de volgende ronde.

Dan nu tromgeroffel en trompetgeschal, tatatatadaaaa.... Komt ie:

1. Komt een vrouw bij de dokter: Annemieke

2. Stukje retroband met wat knoopjes: Hoepzika!

3. Kralenknutselgepriegelomnibus: Jezebelle

4. Libelle Baby: Ciska

5. Sjablonen: Karien

6. Telkens twee: Nicolette

7. Idomeneo (Frank Groothof cd): Marion

8. Quilting / Patchwork: Marion weer...

9. Herfst in het bos: Zeeuwse mama

10. Hoor de wind eens waaien: Toaske

11. Lapjes: Wilmi

12. Buitenlevens: Fokelien

13. Onderzetters met authentieke aardappelresten: Roos

14. Snacks voor kinderfeestjes / verjaardagsideeënboekje: Karien

15. Cadeautjes maken voor iedereen: Nelleke

16. Speel je mee: Hoepzika! weer

Wil je, als je een winnares bent, mij je adres even mailen (purperpolletje@gmail.com)? Dan komt de buit snel naar je toe.

Buurtprotesten houden aan - nu ook handtekeningenactie!

Rollade met een stuk natuur erop

Grote Pol en ik wandelden gisteren een eind weg. Zonder de Polletjes. Stiekem zeiden we tegen elkaar dat dat eigenlijk een stuk leuker is dan mét Polletjes wandelen. Dat heeft puur en alleen met de leeftijd te maken. De leeftijd van de Polletjes welteverstaan. Wandelen met pubers moet je over het algemeen niet willen willen, al kán het heel genoeglijk zijn.
Soms.
Héél soms.

Omdat we een eind wegger liepen dan bedoeld, werd het ook later dan bedoeld. En de Polletjes hebben deze week geen vakantie en wel een onstilbare honger (tenzij we gezond eten, dan opeens niet, maar paaseitjes gaan er aan de lopende band in). Dus we maakten ons zorgen. Grote zorgen, want stel je voor dat we niet op tijd terug konden zijn om ons grut te laven en te voeden! Dan zouden de rapen gaar zijn. De peren gebakken. En het humeur van de Polletjes tot ver onder nul geraken. Vooral dat laatste deed ons huiveren.

Dus deden we iets moedigs. We belden de Polletjes op en gaven instructies. Zij moesten een beginnetje maken met het bereiden van de maaltijd. Dat wil zeggen: de oven aanzetten, de rollade in een schaaltje doen en dat dan weer in de oven zetten. Ik weet het: het was een waar waagstuk. Onze Polletjes hebben namelijk niet veel kaas gegeten van koken. Zij willen niet willen kunnen koken, als u begrijpt wat ik bedoel. Maar toch, we moesten toch wat - wat zou u doen in zo'n verschrikkelijk noodgeval?

Na mijn duidelijke instructies: de tweede sleuf van onderen, dus de derde sleuf van boven, de tweede knop van links moet op het waaiertje, alias het radio-actieve tekentje, staan, de derde knop van links op de cijfertjes 1-8-0, de ovenschaal staat linksboven op de bovenste witte plank boven de kraan etc.etc. lukte het de Polletjes met vereende krachten onze opdracht uit te voeren. We konden met een gerust hart onze wandeling voortzetten en op ons dooie akkertje naar huis kuieren. We hadden er alle vertrouwen in. Tot we een crisistelefoontje kregen van ons jongste Polletje, die ene met dyslexie, die ene die altijd zo lekker uit z'n woorden en zo leuk uit de hoek komt. Er was een prangende vraag, een noodgeval:

- Mam? Ik heb nog één vraagje.
- Ja?
- D'r zit natuur op de rollade, moet dat ook in de oven?
- Natuur?
- Ja. Ja. Uhhhh. Hoe za'k het zeggen?
- Natuur?
- Ja..... zo'n sparrentak!
- Ja, Kunstpol, dat moet ook in de oven.

Hij bedoelde een takje tijm.

Spandoek

Weet u nog? Dat creatieve projectje van Kunstpol?

Wat mij betreft hangt ie aan elke boom hier zo'n lollig huisje.

Maar... er zijn al volop protesten in de buurt, kijk maar:

De Grote PurperpollenPrijzenParade - mag ik nog éven uw aandacht?

Dames, heren ook,

Overmorgen ga ik eens rustig bekijken wie wat gaat krijgen in de Grote PPP. Er zijn al heel veel enthousiaste, hoopvolle, vreemde en gekke reacties bij me binnengestroomd, maar... er kunnen er nog altijd meer bij! Klik hierboven nog eens op dat rechtertabblad, kijk of er nog iets van uw gading bij zit en reageer gewoon onbeschaamd, onbeschroomd en vooral hebzuchtig. En natuurlijk mag u op meerdere paarden wedden!

Dank u voor uw aandacht,  vriendelijk groetend,

Purperpol

'Bedankt voor het paasei!' schreeuwde hij.

Over een jaar of tien, twintig trouwt Kunstpol. En dan gaan Parapol en Grote Pol en ik toneelstukjes doen. 's Avonds op het feest. Want Kunstpol in zijn jonge jaren was zo leuk, daar moet iedereen op zijn bruiloft van kunnen meegenieten. We zullen een medley maken van grappige hoogtepunten en uitspraken uit Kunstpols boeiende leventje. Weet ik nu al.
Gisteren haalde Parapol al schaterlachend een herinnering op aan Kunstpol en ja, ik was het alweer vergeten, maar o, hoe leuk was hij een jaar of zes, zeven geleden ook al:

Een oom en tante waren bij ons op bezoek en ze gaven de Polletjes een enorm paasei. Het bezoek verliep genoeglijk, oom blies eens wat op al onze blokfluiten, tante kletste en lachte met deze en gene, we aten en dronken gezellig en oom en tante vertrokken weer na een uur of wat. Kunstpol en Parapol gingen nog even buiten spelen en daar dacht Kunstpol, ruim een halfuur na het vertrek, oom en tante voorbij te zien rijden - dat kon natuurlijk niet, tenzij oom en tante stiekem nog even ons schone dorp rondgetoerd waren op zoek naar een fatsoenlijke snackbar of zo, wat ik niet geloof. In een split second bedacht Kunstpol zich dat hij niet fatsoenlijk bedankt had voor het enorme paasei en gilde hij met zijn hoge, overslaande kinderstemmetje in het open autoraampje van de wildvreemde voorbijgangers:
'BEDANKT VOOR HET PAASEI!!!'

En dat gaan we dus uitspelen. Grote Pol zorgt voor een liedje erbij, ik speel de auto, Parapol speelt Kunstpol en Grote Pol is het paasei. Weet ik nu al.

Pasen 2.0

DWZI een Kunstboompaalvogelhuis

Kunstpol fabriekte op school een paalhuis. Lollig geval, vond ik het. Kunstpol ook. Die was zo trots als een pauw op zijn creatie.

Buurman boorde er een vogelgaatje in en bevestigde het geval in de boom. Dat maakt de buurt hier in één keer een stuk kunstzinniger.

  

Voor meer DWZI ga je naar Daan!

En dan te bedenken wat voor spandoeken er een eindje verderop in de straat hangen... (foto volgt)

Dronken tor

Vandaag een spannend avontuur.

Gisteren leek het of er een helikopter op onze overloop rondvloog. Een lage brom roteerde door het gehele huis. De helikopter verloor hoogte en botste tegen de brede torso van Parapol. Pardoes stortte hij op z'n rug neer op de vloer. De helikopter bleek een dronken tor te zijn. Pinklang was hij.

Dronken torren blijken uitstekende helikopterimitators. Ook al meten ze niet meer dan vier centimeter. 

Hij roteerde nog een tijd door, in een verwoede poging weer op zijn pootjes terecht te komen. Maar als je zo lam bent als deze tor was, is het kalf eigenlijk al verdronken.
Met een glas en een papiertje redden we hem en wezen hem de vrijheid vanuit het badkamerraam. Dat begreep de tor niet meteen en in plaats van weg te vliegen, klampte hij tussen hemel en aarde zich vast aan de muur. Onmiddellijk positioneerde één van de buurtkatten zich op de mat, onder de tor die verdwaasd zigzaggend omhoog kroop, terug naar het badkamerraam. Ladderzat leek ie, ook al was er geen ladder. Een paar minuten later waren poes en tor verdwenen.

Tot zover ons torrenavontuur. Goede avond verder.

Vier oplossingen tegen afzakkers!

1. Implantaat 1

2. Implantaat 2

3. een bh-ketting

4. de aloude, beproefde badpakoplossing (evt. dubbelgedraaid)

(En, ja, dames, ik weet ook heus wel dat ik mijn maat moet laten opmeten, hoor.

Maar het is zo leuk om hier een beetje over te fantaseren...)

Beste meneer van de bustehouderontwerpers,

U doet uw werk niet goed. Veel van onze bandjes zakken namelijk af. Minder kans op afzakkers hebben we als we een heel dure kopen, maar ook dat biedt niet altijd voldoende garantie. Een sportbeha is een prachtige uitvinding, maar afgezien van de flink vergrote kans op afgeknelde bloedvaten en platgeperste borsten presteren wij vrouwen het nog steeds om met afzakkende bandjes te sporten. Da's bepaald knap te noemen, maar het komt onze prestaties niet ten goede. Wie weet is dit wel één grote maffiose actie van u, om ervoor te zorgen dat het verschil tussen sportprestaties tussen mannen en vrouwen kunstmatig groot gehouden wordt!

Vindt u het leuk dat wij vrouwen telkens moeten hijsen?
Wilt u eens onderzoek doen naar vrouwenschouders? Lijkt me wel handig in dit geval. Volgens mij is het een fase in het bhontwikkelproces dat eeuwenlang consequent is overgeslagen, zeker door de firma Hema.
Onderzoek doen is heel normaal, mocht u aan het nut en uw geloofwaardigheid twijfelen. Er wordt veel onderzoek gedaan. Ik noem maar even wat onderzoeken van de laatste tijd:
- welke invloed een achtbaanrit heeft op astmatici;
- of sokken over je schoenen dragen veiliger is als het glad is;
- hoe een helikopter walvissnot kan opvangen;
- een beter wiskundig model van een prop papier;
- op welke toets van het toetsenbord de meeste bacteriën zitten;
- hoe een bh levens kan redden

Beste meneer de bhontwerper, wilt u eens op bovenstaande link klikken en het filmpje bekijken? Wie weet prikkelt het uw creativiteit en ontwerpt u vóór morgen de eerste betaalbare, goed passende bh die niet afzakt. Lukt het niet, kijk dan morgen wéér op dit blog, dan doe ik u nog wat bruikbare suggesties aan de hand.

Met vriendelijke, doch afzakkende groet,

Purperpol

Ik ben een raar mens

maar ik ben niet de enige hier in Huize

Dank jullie wel voor al die lieve reacties, ook via de mail, op mijn berichtje van zaterdag. Jullie reacties deden me goed! Ik zit de laatste dagen in de bontgekleurde carrousel van emoties en dan is het lastig om in balans te blijven. Dat hoeft ook niet altijd, dat weet ik. Maar naast verdriet mág en kán er ook blijmoedigheid in mijn hart zijn, dus kan ik weer zo'n berichtje als dat van gisteren plaatsen. Verdriet en 'lol' gaan toch vaak samen bij mij, merk ik. Gelukkig maar.
Ik schreef twee jaar geleden ook al over een carrousel en pfoe, als ik dat weer teruglees merk ik toch dat ik heel veel geleerd en doorgemaakt heb! Die carrousel van toen zou ik nu eerder een achtbaan noemen... En nee, daar zit ik gelukkig niet in!

En hoezo? Meer rare mensen in Huize Pollenstein? Eén voorbeeldje:
Kunstpol at vanavond conciërges en vond het nog steeds niet lekker. Conciërges (= aubergines) lijken namelijk erg op spruitjes (= courgettes) en die groeiden zeer waarschijnlijk aan de boom van kennis van goed en kwaad. Volgens Kunstpol.

Ndag!

Heeft u dat nou ook?

- dat u op 17 april dénkt dat het 16 april is?
- dat u in het voorjaar geknetter hoort in het (dennen?)bos? Net alsof je de nieuwe naaldjes hoort openploppen? Of stukjes bast van de stam afspringen? Of de insectjes hun eigen ei tussen hun kaakjes hoort vermalen? (Oh, dat doet me denken aan een uitspraak van Parapol, 2 jaar, toen Kunstpol nog een baby was: 'Kunstpols tandjes zitten nog in zijn kakeltjes, hè?'
- dat u na het douchen altijd eerst even lekker in uw handdoek diep in- en uitademt voor u zich gaat afdrogen?
- dat u even móet voorproeven als u kookt, ook als het niet móet? Vooral bij stukjes kipfilet, reepjes paprika, rozijnen, chocolade en verse pasta?
- dat u de lente zo liefheeft?
- dat uw behabandjes telkens afzakken?
- dat u zich op sommige dagen zo kunt ergeren aan het gesuis van de thermoskan?
- dat u 's morgens niet uit bed wil en 's avonds niet in bed wil?
- dat u ...

En? Heeft u dat ook? Vul gauw de Purperpolpoll hier ergens rechts in. Want anders denk ik nog erger dat ik gek ben... Of heeft u nieuwe 'heeft u dat ooks'? Graag in de reactiebox!

Toch niet iets met vijgen

Mensen, het gaat niet zo goed met mij. Nou ja, eigenlijk gaat het best wel goed, vooral omdat ik absoluut wil dat het goed gaat, en omdat er zo goed voor me gezorgd wordt, maar ondertussen, ondertussen...

Maar omdat u dit via een wereldwijd web leest, heb ik niet zo'n zin om alles wat er dan niet zo goed gaat op dat netwerk te gaan slingeren.

Het heeft te maken met bijna twee jaar ziektewet, dreigende afkeuring (afkeuring - dat wil je toch niet willen? wat een rotwoord), bezuinigingen, economische crisisgedoe, inkomenszorgen, slapende mensen, linkse hobby's en gewoon al heel lang niet weten waar ik nu eigenlijk aan toe ben. En ondertussen nog met veel plezier, genoeg energie en voldoening vijftien uur per week op school aan het werk zijn. Dat ook nog. Oeps. Heb ik toch een boel verraden.

Als ik het hier zo intik, vind ik het toch ook weer héél wat.

't Is weer hoog tijd dat ik weer wat emoties toelaat. U (en ik ook) moet begrijpen dat dat kan: van binnen rustig en vredig zijn, maar tegelijk ook emoties van verdriet toelaten. Ik dacht vroeger, heel lang geleden, dat dat niet kon. Maar nee hoor, het kan best. Normaliter.

Het lastige is dat ik m'n dag niet heb. Moe. Dus ik zit al snel te janken, terwijl ik dat dus echt niet wil en nodig vind. Ik ga dus maar een dom klusje doen. Afstoffen. Moet ook nodig gebeuren en af en toe een traan erbij, dat poetst zo lekker schoon.

Dus dat ga ik nu doen. En dat met die vijgen, dat bewaar ik even. Voor de volgende keer op dit wereldwijde web.

Trouwens. Vijgen, dat klinkt al bijna net zo vies als af-ge-keurd. Dus nee. Dat was dus sowieso al niet zo'n fijn plan.

Soms zou ik dolgraag willen wegvaren in een ...

Absurditeit hier in huize ...

Parapol is vandaag in een dwarse puberbui. Ergens is ie vreselijk vervelend, maar eigenlijk vind ik het stiekem alleen maar leuk. Hij moppert wat af en hij ergert zich aan van alles. Hóóg staat hij boven het gewone Pollenvolk verheven, want nee, híj is niet raar. Dat zijn wij alleen maar. Alle reden heeft hij om met z'n ogen te rollen, te zuchten en te klagen over het vreemde gezin waarin hij moet opgroeien.

Klopt ook wel. Wij zijn raar en zeggen gekke dingen. Waar soms geen touw aan vast te knopen lijkt. Hier twee dialoogjes van nog geen uur geleden:

Grote Pol: wat moet ik met dat restje sla doen?
Ik: is het nog veel?
Grote Pol: nee.
Ik: dán moet je het bewaren.

Ik: Kunstpol, je moet wel dooreten.
Kunstpol: frikandel.

Toen ik Parapol vertelde dat hij later vast een goede huisvader zou worden, beaamde hij dat meteen. Hij zou echt gaan opvoeden, hij zou bijvoorbeeld z'n kinderen niet zonder mes laten eten ('je zégt er niet eens iets van, moet je hem daar nu zien zitten!') en hij zou tenminste te allen tijde normaal denken en een goede bijdrage leveren aan de samenleving. Dat doen wij blijkbaar niet.

Je zou van die ongezouten kritiek bijna een minderwaardigheidscomplex krijgen. Maar gelukkig heb ik nog een mailtje van hem, waarin hij mij een clipje aanbeveelt. En mensen, dat zet echt alles weer even in het juiste perspectief. Parapol is raar, ik ben normaal.
Het gaat namelijk om dit 'liedje'. Ik zeg niets meer. Dat is ook maar het wijste in de omgang met Parapollen op een dag als vandaag.

Blij geblabla, een hatseflatsrecept en: ben ik knettergek?

Het was een mooie dag gisteren. Het begon met een joekel van een dagpauwoog, zomaar in m'n rommelige woekertuintje. Dat was eigenlijk al voldoende geluk voor mij, een dagdosis. Die kleuren, dat zijn precies mijn kleuren. Het donker oranje-rood, het zachte blauw-paars. Dat vlinderige, dat zou ik ook wel wat meer willen hebben.

En toen gingen we 's middags ook nog een eindje fietsen. En wow, ik heb m'n conditie weer terug! Dankzij de Wii enzo. Heel wat kilo's lichter, een hoop sterke spiermassa en de lente, dat deed het 'm. Heerlijke geuren opgesnoven, het teerste groen opgedronken en geluisterd naar het voorjaarsgeknetter in de bomen. Hoort u dat nu ook niet? Grote Pol hoort het namelijk niet en als we dan heel stil op een bankje zitten, waarbij ik dus wél dat geknetter hoor en hij niet, lijkt het erop of ik knettergek ben. En hij niet. En dat kan dus niet de bedoeling zijn.

We fietsten langs een schoenenwinkel, stopten, ik paste en kocht! Nieuwe zomerschoenen. Hele erge rode! Echte Purperpollenschoenen. Merk: Durea, in een extra brede uitvoering, maar daardoor paste ik wel weer in een maatje kleiner. Ze waren behoorlijk duur, maar ik heb geld gekregen van het CAK vanwege chronische ziekte, dit kan ik er mooi van betalen! U wordt bedankt voor alle tips die u mij stuurde naar aanleiding van een vorig logje hierover. Misschien koop ik ook nog Teva's, Birkie's of iets anders gemakkelijks voor erbij.
En toen dook ik de keuken in, bakte muffins met vijgen en vanille, die nu wél lukten (recept volgt nog wel een keer) en kookte een heerlijk potje Mexicaanse kip (uit Nederland, of Frankrijk) met chocolade. Receptje doen (type hatseflats)? Oké, want het was superlekker en ik doe u er misschien een plezier mee. Het idee heb ik gejat uit de Allerhande, maar ik heb het geheel naar mijn eigen hand gezet, da's een vaste gewoonte. Het werd een stuk minder calorierijk (hoop ik). De Polletjes scheepten we af met een broodje frikandel en we bonjourden ze daarna naar boven (ze vonden het niet eens erg) en zo konden Grote Pol heerlijk rustig eten.

Mexicaanse kip met een heleboel lekkers, zoals tomaat, chocolade, amandelen en knoflook!
(voor twee personen)
Klaar binnen een uur.
In een ovenschaal de inhoud van een blik tomatenstukjes, een ui in vieren en twee (of drie, of vier) ongepelde knoflooktenen mikken. Dat een halfuur in een flink warme (175 graden) oven zetten.
Even een kwartiertje wat anders gaan doen (lezen, breien, neuspeuteren) en dan kipfilet (natuurlijk biologisch) in stukjes snijden, peper en zout erover en bakken in wat olijfolie, in bijv. een hapjespan.
De stukjes kipfilet eruit (warm houden, eentje even voorproeven, of twee, of drie) en flink wat geschaafde amandelen in de pan doen en ook nog een handje rozijnen. Dat een beetje bruin laten worden.
De tomatenprut kan nu uit de oven gehaald.
Eetlepel oregano en lekker veel kaneel bij de amandelen doen en even bakken.
Dan de tomaten, uien en knoflook (die u uit z'n velletje hebt gedrukt) erbij doen.
Wat water koken (een klein half litertje), dat toevoegen, samen met een kippenbouillonblokje.
En nog meer groenten (sperziebonen in ons geval). Dit 15 minuten laten sudderen.
Vuur uit doen.
30 gram pure chocolade, in stukjes (eentje voorproeven, of twee) erdoor roeren, wat zout, wat peper en heel veel /een klein beetje chilipeper (molentje) erbij.
De blokjes kipfilet erop vlijen en nog wat geschaafde amandelen erover heen draperen.
Lekker met rijst. En peterselie.

En 't is nog lekkerder als u de kipfilet vervangt door een malse kippenbout, ingewreven met boter, zout en peper en dan in een schaaltje in de oven knapperig gebakken. Een stuk vetter, dat wel. Maar u mag het helemaal zelf weten. Het was al op voor ik eraan dacht een foto te maken.
Sorry.

Maar het was ook zo lekker.
En zo rustig.

Even niet

Ik wilde een blij logje plaatsen, mijn dag was zó goed, zo mooi. Maar we keken naar het journaal. En nu lukt het me niet.
Pfff. Wat is er veel verdriet, angst, moeite en gekte, om ons heen, in de harten en hoofden van de mensen, ook hier dicht bij. Om stil van te worden.

Morgen een nieuwe poging.

DWZI iets ouds en iets nieuws

iets stinkends en iets blinkends

iets viezigs en iets pijnlijks

iets ranzigs en iets ENGS

Kunstpol kreeg een nieuwe beugel en kan van de tandpijn bijna niet eten. Zo sneu...

Voor meer DWZI: ga naar deze lijst bij Daan!

Even wat moois van Bach als cultureel tussendoortje

De Grootste PurperpollenPrijzenParade - de finale met de laatste aanbiedingen!

(Komt u hier voor het eerst (sinds tijden) en snapt u hier helemaal niets van? Lees dan snel dit berichtje en dit berichtje. Reageren kan nog, tot 27 april zelfs, dan ga ik de boel verloten, dus u maakt nog volop kans op al die fijne spulletjes die ik hier zo gul en ruimhartig uitdeel.)

Hierbij (voorlopig) de laatste dingetjes die ik graag kwijt wil. Of deze actie me nu zoveel meer ruimte gaat opleveren, betwijfel ik, maar leuk is het wel. Op alle artikeltjes die ik aangeboden heb, zijn al enthousiaste reacties gekomen. Jahaa, zelfs op Kluun! Binnenkort volgt ook toelichting op die rare foto van het berichtje hieronder. Maar vandaag nog even niet....

13.

Speciaal voor Hoepzika!

Compleet met aangekoekte aardappelresten.

Zeer geschikt om baldadig mee te gooien.

De vierkante kun je op de smalle kant proberen te laten balanceren, de ronde kun je laten rondtollen.

Prima tafelvermaak voor grote en kleine mensen, dus.

14.

Vingerpopjes. Lief, warm, zacht.

15.

Twee boekjes voor kinderfeestjes. Een alleen met recepten, waarbij suiker en kleurstoffen een prominente rol hebben. De Polletjes hebben er regelmatig likkebaardend doorheen gebladerd.

En een boekje met heel veel bruikbare suggesties voor kinderfeestjes 'oude stijl'. Simpel en hartstikke leuk. Voor als je niet naar een ballenbad, het zwembad, lasergamehall, of iets anders uithuizigs en/of duurs wilt. Hier in huize Pollenstein hebben we heul veul ervaring met piratenfeestjes, de ideeën daarvoor haalden we ook uit dit boekje. Alleen Kunstpols vriendjes vonden zo'n gewoon feestje toen ze wat ouder werden maar niets, die wisten niet goed meer hoe dat ging. Die waren gewend aan bioscopen, tropische zwemparadijzen en pretparken minimaal 75 kilometer verderop. Zo jammer.

16.

 

Een afgeschreven bibliotheekboek van Joanne Harris, de schrijfster van Chocolat. Zitten wel leuke verhalen tussen, maar toch niet mijn kopje thee vanwege het hoge gehalte aan magie.

17.

 

Wat een uitkomst voor als je nog snel een moederdagcadeautjes met je kleuters wilt fröbelen! Of wanneer je vriendin hopeloos op zoek is naar een zelfgemaakt cadeautje van jou: een naaigereimannetje, een rek voor vijf blouses, een theemuts of een beschilderde melkkruk. Voor de heren een pijpenhanger, een asbakhouder voor een armstoel, een papiermand of een kalenderschild. Maar je kunt natuurlijk ook best iets voor jezelf maken.
Wat dacht je van een tafelstoffertje van raffia?

18.

Tot slot een boekje dat leuk is om mee te nemen op vakantie. Grappige spelletjes, tongbrekers, luciferprobleempjes, ouderwetse raadseltjes en mopjes. Eigenlijk wil ik 'm nog helemaal niet kwijt, vooral die illustraties zijn zó leuk...  

Zit er iets leuks voor u bij? Reageer!