Bonnetje - Meneer Alzheimer deel 5

Gaat m'n vader midden in de nacht naar de wc, komt ie terug, zit m'n moeder rechtop in bed. 'Heb je wel een bonnetje?'

Naar Ajax - meneer Alzheimer deel 4

Eerst was Meneer Alzheimer als een ongenode gast die af en toe eens hinderlijk uit zijn hoek in het brein van mijn moeder kwam om keet te schoppen. Inmiddels is hij voortdurend zeer aanwezig en hij probeert nog steeds meer gebied te veroveren.
Dat levert soms tamelijk hilarische situaties op, die tegelijk dieptriest zijn. Het blijft een worsteling om hiermee om te gaan. En hoe schrijf ik dan over mijn moeder? Kan ik overbrengen wat ik denk en voel? Hoe vat ik in woorden wie ze ten diepste is, ondanks die dementie? En hoe leest u dan mijn berichtje? Als een zwaar, zielig of doodernstig stukje of  ziet u ook de humor van de situatie in en durft u er ook nog om te lachen? Dat mag, hoor! Dat doen wij ook. Bitterzoet is het. Het scheelt enorm dat we geloven dat we een eeuwig toekomstperspectief hebben waarin alle dingen nieuw, volmaakt en goed zullen zijn. 

Gisteravond. Op het journaal is een feestende massa te zien omdat Ajax iets gewonnen heeft. Wat precies weet ik niet, ik ga het ook niet opzoeken, want ik heb helemaal niets met voetbal. Mijn twee broers ook niet. Sowieso niets tot zeer minimaal iets met sport in georganiseerd verband, durf ik wel te stellen. Het is daarom ook een raadsel waarom mijn moeder gisteren bij het zien van die feestende Ajax-aanhang op het journaal zo graag naar De Kinderen wilde. Nu wil ze bijna elke avond weg, naar huis, naar Amsterdam (waar ze nevernooitniet heeft gewoond), maar gisteravond wilde ze echt naar de Arena, om bij ons te zijn. Na het journaal begon mijn vader wat voor te lezen, maar nee, daar had ze nu geen tijd voor. Ze moest naar Amsterdam. Het lukte even om haar af te leiden, maar even later hoorde hij de buitendeur dichtslaan. Toen hij poolshoogte nam, zag hij dat ze zonder stok of rollator richting de lift schuifelde, heel voorzichtig over de galerij. Hij erachteraan natuurlijk. Bij de lift aangekomen vroeg hij haar wat ze nu van plan was. Naar Ajax dus, naar De Kinderen. Maar inmiddels zag ze ook wel in dat er iets niet helemaal klopte en liep ze gezellig met hem mee terug, naar huis.

Nu maar hopen dat er vanavond geen item op het journaal is dat haar weer zo zal gaan prikkelen. Wil ze opeens opnieuw gevaccineerd worden in India of zo. Of naar de kust, want het gaat zo lekker stormen. Dat zou echt een ramp zijn, want dan waait dat lieve lichtgewichtje zo weg!