Maar...
... Kijk ik naar buuf T., die altijd alles keurig op orde heeft, maar het ook nooit goed genoeg vindt, kan ik jaloers worden. Behalve dan op dat nooit goed genoeg vinden, daar wordt een mens maar ongelukkig van.
... Lees ik bij De verveelde huisvrouw, en vooral haar huishoudschema ergens onderaan de post, slaak ik zuchten van bewondering. Zo ook bij de avonturen van Teunie Luijk waarin iedereen regelmatig willig, misschien zelfs wel vrolijk fluitend, actief betrokken is bij de klussen die er in dat grote huishouden geklaard moeten worden.
... Zie ik bij vriendin A. het meehelpinschrijfschema op de wc waarmee ze zelfs haar puberdochters wekelijks actief aan de plintensop, doucheputbaggerreiniging en aardappelschillerij krijgt, twijfel ik ernstig aan mijn opvoedkundig vermogen. De Polletjes zuchtten al als ze een keertje extra moesten afdrogen.
Ooit, lang geleden schreef Grote Pol, die toen alleen nog maar mijn verloofde was (en trouwens ook bleef, want ik zag de mop er wel van in), stiekem een schema in mijn schoolagenda. Misschien moeten we dat maar eens gaan hanteren? Alleen schrijf ik het dan nu in zijn agenda, want hij is de HoofdHuisman tegenwoordig. Moet u eens zien hoe schoon het hier dan wordt!