Er komt een oude heer de chaos van de rommelwinkel-voor-een-goed-doel binnenstappen. Een van de medewerkers neemt tijd voor hem. Ze vormen opeens een eiland van rust tussen de drukdoende welwilligers die met spullen slepen en luidkeels overleggen alsof hun leven ervan afhangt. Hij zoekt een boek. Voor zijn vrouw. De medewerkster schuift wat dozen opzij en vraagt door. Waar houdt ze van? Van streekromans misschien? Hier staan heel mooie boeken tussen, die heb ik zelf gelezen, dus...
Meneer weet het niet zo goed, ook al is hij misschien al wel zestig jaar getrouwd met haar, maar laat zich graag adviseren. De vrijwilligster heeft nog een belangrijke vraag. Of mevrouw véél leest. Nou, zegt de heer, als ik de aardappelen kook, hè, dan weet je het wel, toch?
Ik weet het niet, maar de boekenmevrouw wel. Deze, van Gerda van Wageningen, Als jij op me wacht. De heer stemt in, betaalt 50 cent en vertrekt met het boek onder de arm. Naar de aardappels.
1 opmerking:
Wat een grappig kiekje, wat je zo hebt opgevangen. Ik dacht meteen aan het boek "Het Literaire Aardappelschiltaartgenootschap van Guernsey". ;-)
Een reactie posten