Vel

Mwah. Het gaat mwah met mij. Al vijf dagen niet geblogd, dat wil wel wat zeggen.

Anderen zouden zeggen dat ze niet zo lekker in hun vel zaten. Zoiets zeg ik dan weer nooit. Ik hou niet zo van die uitdrukking. Vriendin I wel. Die gebruikt hem onbekommerd en heeft in al die jaren dat we elkaar kennen nog niet gemerkt hoe erg ik dat vind klinken...
Geeft niets, hoor. Ik hou heel veel van I en kan wel wat van haar hebben. Vooral omdat ik heel veel complimentjes van haar krijg. Altijd. Goed, hè?
Jahaa, zo'n vriendin wilt u ook wel!

Vanmorgen gingen we weer zwamzwemmen. Dat is zwemmen en zwammen tegelijk. Daar val je dubbel van af, denken we. Daarom doen we het ook. Hoe meer we zwammen, hoe meer grammen.

In de kleedhokjes begint het al met zwammen. Over de hokken heen gillen we wat over en weer. De mensen om ons heen boffen maar, want er valt altijd wel wat geks te horen. Vanmorgen:

I: Wat zie je er leuk uit!
P: Hoezo?
I: Nou, zo vrolijk...
P: Ahum.
I: Pompiedompiedom.
P: Wat doe jij nou?
I: Ik neurie, want ik ben vrolijk.
P: O.
I: Ja, ik zit lekker in mijn vel en ik wil dat ook op jou overbrengen.
P: Nou, ik zit heus niet verkeerd in mijn vel, er is alleen te veel van mij om allemaal in dat ene vel te hebben.