Pukkie is dood

Pukkie, de hamster van Ruben waar ik laatst nog over schreef, is dood. Ruben maakte er bij mij een verhaal over. De mooiste zinnen:

B. vond hem en toen riep hij: Pukkie is dood. Mijn moeder dacht nog: dat is geen leuk grapje, B. Maar het was echt.

A (zusje) ging naar boven. We wisten niet wat ze ging doen. Maar ik denk dat ze even alleen wilde zijn.

We maakten eerst een heel diep gat. Toen deden we Pukkie een mooi theedoosje. Ik legde haar in het gat. Ik mocht het eerste zand gooien. Toen B., toen A. en toen Papa en toen was Pukkie begraven. We zetten er een stokje op. Zo zullen we Pukkie nooit vergeten.

Toen het avond was, ging ik naar bed. Toen moest ik opnieuw huilen. Het barstte gewoon helemaal los. A. heeft me zelfs gehoord.

Er moest nog een droevig hamsterplaatje onder. Samen googelden we wat, op zoek naar iets geschikts. Ruben koos voor dit plaatje ;)