Elpee 1: Bambi

Vroeger, beste mensen, vroeger draaide je elpees. Zo'n ronde schijf met een gaatje in het midden. In huize Pollenstein worden nog steeds heul veul elpees gedraaid, maar dat komt door Grote Pol. Die houdt van heul veul elpees.

Hij houdt niet van mijn oude elpees. Die grijsgedraaide dingen van vroeger. Die ik nu nog bijna uit mijn hoofd ken. Eindeloos kon ik me ermee vermaken. En mijn favoriet was Bambi. Vooral die liedjes, geweldig vond ik ze. Later wilde ik net zo mooi kunnen zingen als Helen Shepherd. En net zo mooi kunnen vertellen als Piet Ekel.
Nou, beste mensen. Dat is aardig gelukt. Hah hah hah.

Even een kort geluidsfragmentje:

Ergens op een plekje achteraf, in een stoffig hoekje, staat mijn rijtje elpees. En als ik weer eens in een nostalgische bui ben, pak ik ze en snuif ik eraan. Zet ze nog eens op en zing zo weer mee. Op Bambi staan van die prachtige, lichte, zoete lenteliedjes. En ook het fragment hieronder, maar dan net iets anders... (leuker nog, liever nog, zoeter nog - de Polletjes kunnen het perfect imiteren: 'Wóggel?' 'Nee, Bambi: vvvvlin-durrrr-tjuh!')



Ohw, zwijmel. Het is lente!