DWZI een tas vol kunstwerken

Mijn oma, die in januari op 98-jarige leeftijd overleed, was een echte kunstenares. Aquarelletjes, etsjes, boetseerwerkjes, ze draaide er haar hand niet voor om.
Ze kliederde en kladderde wat af en vond het zelf vaak niet veel bijzonders.
Dat was het ook wel eens, niet veel bijzonders, maar meestal niet.
Meestal was het gewoon hartstikke mooi, lollig, ontroerend of gaaf, vooral omdat het resultaat alwéér zo ontzettend bij mijn oma paste. Haar werkjes ademden oma uit en oma was gewoon een geweldig mens. Zoals je over een echte Rembrandt spreekt, zo kunnen haar zeven kinderen, haar tweeëntwintig kleinkinderen (incl. aanhang) en haar zestien achterkleinkinderen (excl. aanhang) ook over een echte Oma spreken.
We mochten een kunstwerkje uit de enorme stapel, uit die overvloed aan Oma's werken, kiezen, ter nagedachtenis aan haar. Nu hangt er her en der al een echte Oma in huize Pollenstein, maar er kon nog meer bij.
Deze Oma's kozen we:

Klik hier voor de deelnemerslijst.