Blijkbaar heeft elk mens behoefte aan (goede) status. De een wat meer dan de ander. Ik dacht er altijd maar weinig behoefte aan te hebben. En al helemaal niet aan statussymbolen. Ik hoef geen duur huis, geen nieuwe auto, geen knappe man met goede baan. Neuh.
't Zou natuurlijk leuk zijn. Dat wel.
Maar ik heb liever een warm huis, een goede fiets, een lieve man. En ja. Het kán samengaan. Weet ik wel.
Als ik weer in zo'n statussymbolenbui ben en wegzink in ontevredenheid, in bezorgdheid en gepieker, probeer ik altijd even verder te denken dan mijn neus lang is. Een continent naar het oosten of zuiden, wat zeg ik?, iets meer dan duizend kilometer verderop kan het leven al zo verschrikkelijk anders zijn. Dan tellen die statussymbolen echt niet meer. En waar gaat het nu eigenlijk om in dit aards bestaan? Echt niet om status.
 |
| Bron |
Wij hadden vroeger geen auto. Dat was niet zo erg, want we hadden fietsen en kwamen overal waar we maar wilden. Ik heb die auto geen moment gemist. Wat VEELen VEEL erger was, was dat we geen plantenscherm voor ons raam hadden. Dat had namelijk IEDEREEN. Behalve wij dus. Ik dacht dat je er pas bij hoorde als je ook zo'n ding had. Dan telde je mee. Dan was je pas een écht gezin, met volwaardige leden van de samenleving.
We hadden thuis wel andere dingen. Ze stonden symbool voor een ander soort status.
Allerlei spullen die mijn vader nodig had voor zijn ambt in de kerk. Wie had nu zo'n vader?
Een metronoom die mijn broer gebruikte voor zijn orgelspel. En hij had ook al een echte microscoop. Wie had nu zo'n broer?
En mijn andere broer had ook al zoiets bijzonders: een lettertang! Bovendien deed hij allerlei stoere dingen: fikkie stoken, rookbommen maken, hutten bouwen, motor rijden. Wie had nu zo'n broer?Maar zo'n ding voor het raam, dat hadden we niet.
En nu is het te laat. Nu hoeft het al niet meer.
18 opmerkingen:
Nou weet ik eindelijk hoe dat ding heet en waar het voor is. Een plantenscherm. Niet te geloven, dat ik daar eerst bijna 45 jaar voor moest worden en jouw blog moest lezen. Dank u!
Je hebt me weer heerlijk aan het lachten gemaakt!
Beter laat dan nooit erachter komen dat ik toch best wel status had vroeger: ik had thuis én zo'n raamscherm én een metronoom! Joehoeoeoe! Mijn avond kan niet meer stuk!
Tjeetje zeg, wij hadden vroeger dus wel zo'n kreng van een plantenscherm. Maar wij hadden de woonkamer aan de tuinzijde van het huis dus ik heb me altijd afgevraagd waarom m'n moeder het daar wilde hebben. En troost je: het waren stofnesten, dus zo mooi waren ze niet hoor! ;-)
Hahaha, een plantenscherm? Tegen wat dan? De zon ofzo? Nooit gehad, nooit gemist ;)
Oe ja, zelfgemaakte wandkleden of vloerkleden, hadden wij ook. Die spullen voor de kerk ook ;). Een metronoom van de inwonende oom ;). Alleen zo'n grote broer had ik niet. Wel twee kleine, waarvan 1 zo'n boef ;).
Anyway, Adam vond dat legoplaatje leuk, dat ga ik even opzoeken....
Wie heeft zo'n dochter die een warm vest breidt voor haar moeder, heerlijke wortelsoep mee neemt als ze komt,haar vader helpt met de ingewikkelde gebruiks aanwijzing bij de t.v. en raad weet met het computer probleem en en en.
Maomi
Ik breid geen vesten. Ik brei vesten. Wie is die dochter die telkens zo jufferig iedereen zonodig moet verbeteren?
nooit gezien bij ons in buurt eigenlijk. grappig.wandkleden van mams aan de muur wel.
Oh ja, ik denk inderdaad dat je gelijk hebt en dat de behoefte aan status dieper in ons zit dan we denken of willen. Wij hebben ook niet van die typische statussymbolen (geen auto bijvoorbeeld) maar ook ik ben op sommige punten juist weer heel gevoelig. Of we er verzorgd uitzien bijvoorbeeld. Maar dat komt ook doordat ik bij voorbaat al bang ben voor vooroordelen (groot gezin enzo). Hier bij ons is de uitspraak van Rhett Butler uit 'Gejaagd door de wind' daarom spreekwoordelijk geworden: "Als je moed hebt, heb je geen reputatie nodig!" (Ben wel reuze benieuwd wat je in deel 2 gaat schrijven!)
Wij hadden ook geen plantenscherm... Waar wij woonden niemand, geloof ik, dus ik vond het gelukkig niet erg. Ik heb ook niets met statussymbolen. Ja, een duur (vond ik dan, het is ook ons eerste) huis vond ik wel erg fijn, maar dat is niet om de status. Ik ben zo verliefd op de grote serre en de nog grotere tuin... We hebben dus heeeel veel ramen, kan ik mooi heeeeel veel plantenschermen kwijt ;)
Toch nog wat status.
Troost je, wij hadden ook niet zo'n scherm. En geen wandkleden!
Als Sannah: Haha, wat heb je nu dan wel voor je raam?
Als domineesdochter: welk ambt had je vader dan in de kerk?
Wij hadden 2 van die plantenschermen, voor elk raam aan de voorkant een. Sjiek he. Nooit geweten dat die dingen plantenschermen heten.
Je hebt het heel humoristisch geschreven, zoals we van je gewend zijn ;-) maar je hebt me geraakt. En dat was nodig. Er zit voor mij een persoonlijke vingerwijzing van mijn Vader in dit stukje. Dankjewel dat je het hebt geschreven zoals je het hebt geschreven, en ik ben benieuwd naar deel 2.
haha
geen plantenscherm en wel kerkdingen
en wat was ik altijd trots op mijn motor sleutelende vader en de brommerknutselende broer
nooit behoefte gehad aan 'normaal en net als iedereen zijn'
nog niet
heb wel een enorm kanppe man! die niet onverdienstelijk werkt en bovendien nog ns reuzelief is! ;)
en nog steeds kerkspullen in huis
en een hoop andere gekke zaken....
anders ben ik wel blij met je broer met zijn motor :)
hahaha..
ik las eerst je volgend logje en begreep er niet veel van.
nu wel dus..
plantenschermstatus dus..
dat riekt naar een klein jeugdtraumaatje..
heb ik toevallig vanmiddag net een berichtje over zitten schrijven. Komt deze week online.
enne...mijn moeder maakte ook wandkleden ;)
van wat voorr materiaal een wandscherm bestaat weet ik niet,
maar nu bedenk dat je er best iets leuks op kunt maken! w.s. is het gaas, nou dan?
Een sugestie voor een verjaardag kadeo?
Maomi
Maar wat zijn nou die plantenschermen?!?
Hebben die nog een functie,
behalve status in bepaalde delen van ons land.
En behalve karaktervorming van Purperpolletjes bij gebrek aan die status...
Een reactie posten