Purpersien uut Ruft

Omdat Parapol nu al veertien pakken zakdoekjes en een keukenrol volgesnotterd heeft en er nog heul veel nu nog vastzittend snot aan zit te komen, legde ik een doorgesneden ui onder z'n snufferd.
Die had weinig effect op z'n neus, maar des temeer op z'n ogen. Daar loopt (nog) geen snot uit, maar wat niet is kan nog komen, schreef ze optimistisch.

Parapol móet geholpen worden, vond ik. Er was maar weinig over van het grote, het stoere, het sterke, dat anders altijd zo prominent aanwezig is.

Al googelend kwamen we maar weinig andere huismiddeltjes tegen, dus gingen we ze zelf maar bedenken. Ik ben opgegroeid met de wijsheden van Klazien uut Zalk en later kwam daar Berendien uut Wisp (...) ook nog bij. Wat zij konden, kan ik ook. En beter.
Zo denk ik dat het goed is om:
- rodekoolbladeren om de voeten van Parapol te wikkelen, tussen z'n tenen spruitenschillen,
- gekookte aardappelschillen op z'n borst te leggen,
- kruidnagels onder z'n oksels te steken,
- sinaasappelschillen op z'n ogen en
- appelklokhuizen met paardenbloembladeren te koken, dat tot een smeuiig papje malen en dat in een heet compres om z'n nek te wikkelen.

Parapol denkt dat pepernoten zullen helpen. In z'n oren ja, maar dan moet ie eerst die bananen eruit halen.