Vandaag, 17 december:

... Moet ik 's nachts een plas maar wil niet uit mijn warme bed want ik moet piesen in een bakje en dat dan overgieten in een bokaal en dat vind ik dan te veel gedoe.
.... Lig ik een halve, kwart, achtste nacht te bedenken wanneer ik dan wel écht naar de wc zal gaan.
.... Ga ik toch maar naar de wc, slaap ik daarna weer helemaal lekker in.
.... Word ik opeens toch weer wakker en denk ik: had ik nu maar meteen naar de wc gegaan.
.... Zwabber ik vanmorgen over de onbestrooide wegen met in de ene fietstas pakken goudgele appelsap en in de andere fietstas een bokaal met ruim twee liter zuinig opgespaarde goudgele urine.
.... Bied ik mijn mooiste bloedvat aan aan de laborante, prikt ze d'r faliekant een meter of zo naast en zit ik met een acute giga blauwe bloeduitstorting.
.... Meld ik op mijn werk trots dat ik gisteren maar elf fouten had in het Groot Dictee en haal vervolgens een dom foutje uit een eerder geschreven teksd.
.... Vergeet ik jarig dinnetje I. te bellen of te mailen, maar maak ik dat ruimschoots goed.
.... Vergeet ik bijna verjaardag dinnetje T. weer, maar ga straks (met lege handen, maar met een goed plannetje voor een leuk uitje) gezwind naar haar toe.
.... Doet Grote Pol aangifte van de moordaanslag (zie blogje van zondag), blijkt de dader een zielige oude man van 86 te zijn.
.... Ben ik ondanks de spekgladde wegen op de heenweg en de blubberige straten terug niet gevallen. Maar Parapol en Kunstpol dan weer wel. En Grote Pol niet. Maar die valt nooit. Grote Pol staat zijn mannetje wel!
.... Ruikt het huis vanaf zes uur al naar zuurkool, waar ik al weken naar verlang, rammelt mijn maag onbedaarlijk, komt Parapol pas om kwart voor zeven thuis.
.... Is de wereld wit, maar zie ik het allemaal nog wel een beetje zwart in. Maar wel alweer wat lichter dan gisteren en eergisteren....